მაპატიე რომ სიყვარულით დაგაავადე. . .მაგრამ თავს ვიმშვიდებ, იქნებ სულ ცოტა ხნით მაინც მოგიტანე ბედნიერება, იმედი მაქვს იყო ისეთი წამები, როცა ჩემი სიტყვებითა და საქციელით გაბედნიერებდი. მე ჩემი მხრივ არაფერი მაქვს სათქმელი გარდა იმისა, რომ შენგან ყოველთვის ბედნირებას ვიღებდი და ამ ბედნირების შეგრძნება, ათასჯერ უფრო ძლიერი იყო, ვიდრე მისი სიტყვებით გადმოცემაა შესაძლებელი. დროთა განმავლობაში ესეც გაივლის თუმცა არა ბოლომდე, მოგონებების წაშლა არაფერს და არავის შეუძლია, მითუმეტეს მაშინ როცა შენგან სახსოვარი მაქვს, შენი დიდი და გულწრფელი სიყვარულის სახსოვარი. . .

" და როცა განვლილს გავიხსენებ, შემომაწვება მელანქოლია,

თვალებში ცრემლიც გაიელვებს, სევდა რომელიც ჯერ არ მქონია,

დავიწყებ ჩუმად წუთების ათვლას, დაველოდები სასწაულს,

ცხოვრების ბოლომდე გულით ვატარებ, შენი სიყვარულის სამკაულს!"