მე-19 საუკუნის 90-იან წლებში დეტროიტის ელექტრო კომპანიაში, ახალგაზრდა მექანიკოსი დღეში 10 საათს მუშაობდა, კვირაში სულ რაღაც 11 დოლარს უხდიდნენ. სახლში მისვლისას კი თითქმის მთელ ღამეს ახალი ძრავის გამოგონებაზე ათევდა.
მამამისი ამბობდა რომ ის ტყუილად კარგავდა დროს. მეზობლები
გიჟს ეძახდნენ. არავის არ სჯეროდა რომ მას რამე გამოუვიდოდა, გარდა მისი ცოლისა...
ცოლი მეუღლეს ღამღამობით ბეღელში მუშაობაში ეხმარებოდა,
საათობით ედგა თავზე ლამფით ხელში და დაღლილობისგან და სიცივისგან ხელები ულურჯდებოდა. მაგრამ მას ძალიან სჯეროდა ქმრის!!!
გავიდა წლები და ბეღელიდან ხმაური გაისმა, მეზობლებმა დაინახეს, რომ გზაზე ურიკაში იჯდა გიჟი ცოლთან ერთად და ურიკა
გზაზე თავისით, ცხენის გარეშე მიდიოდა. ეს უცნაური ადამიანი ჰენრი ფორდი იყო.
ერთერთმა ჯურნალისტმა ინტერვიუს დროს ფორდს ჰკითხა
<<ვინ იქნებოდით შემდეგ ცხოვრებაში>> ჰენრი ფორდმა უპასუხა << სულერთია, მთავარია ჩემს გვერდით ჩემი ცოლი იყოს>>.
ქსიომაა:))