დგეს ყველაპერი ლამაზად მღერის
მაგრამ ცხოვრება სიცოცხლეს დევნის
ალბათ ფიკრებსაც უდზგვნიდი ლექსით
თუმცა უაზროდ მიჰკროდა წლებიც

გამის წყვდიადსჰი ისმოდა გვრენმა
დაუზარლად ტიროდა ყველა
ელოდებოდნენ მზის სხივებს ნელა
ის კი არ ცჰანდა აზრებიც ქრება

ცჰუმად გაისმა გალობა ყველგან
და გადმოვიდა ღვთიური ნეტა
მაშინ აენთო სანთელი თეთრად
და ცად გაიხსნა ღვთიური ზეცა

იქ იდგა ხალხი წმინდანნი ერქვათ
და დაჰყურებდა უფალი ზედა
გვერდ ეჯდა ჩვენი ხვთიური დედა
და ანგელოზნი გალობდნენ ყველგან