"თუ ადამიანი სრულიად მარტოა, უბედური ან მწუხარეა, ყველაფერს ჯობია გავიდეს გარეთ, წავიდეს სადმე ისეთ ადგილას, სადაც იგი მარტო იქნება ცის, ბუნების და ღმერთის ანაბარა, მაშინ, მხოლოდ მაშინ იგრძნობს, რომ ყველაფერი ისეა მოწყობილი, როგორც საჭიროა, რომ ღმერთს სურს ადამიანი ბედნიერი იხილოს უბრალო, მშვენიერი ბუნების წიაღში"- ამას წერდა წლობით ოთხკედელშუა გამოკეტილი პატარა ანა ფრანკი, რომელსაც ნაადრევად მოუწია ცხოვრების სიმწარის გაგება. ზოგჯერ უბრალოდ ღირს დაფიქრება იმაზე თუ რას ვუშვებით საკუთარ ცხოვრებას და ხშირად ჩვენთვითონ უფრო ვამუქებთ ვიდრე ის სინამდვილეშია. გაუღიმეთ ცხოვრებას და ისიც გაგიღიმებთ თქვენ :)
ერთხელ მოვისმინე ;ამ ქვეყნიური ცხოვრება გამოსაცდელი ეტაპია მომავალი იმ ქვეყნიური ცხოვრებისთვის.:დავფიქრდი და ვეთანხმები.მთავარი ამ ეტაპს როგორ გავივლით.ამბობენ მთელი ცხოვრება და რომ დაფიქრდეს ადამიანი რომელი მთეი ცხოვრება,ეს ხომ წამიერია,თვალს და ხელს შუა ჩაგირბენს ვხოვრება და შენ თავს შეეკითხები და მიხვდები რომ რამდენი რამის გაკეთება შეგეძლო და რა ფუჭად გაანიავე დრო.
"თუ ადამიანი სრულიად მარტოა, უბედური ან მწუხარეა, ყველაფერს ჯობია გავიდეს გარეთ, წავიდეს სადმე ისეთ ადგილას, სადაც იგი მარტო იქნება ცის, ბუნების და ღმერთის ანაბარა, მაშინ, მხოლოდ მაშინ იგრძნობს, რომ ყველაფერი ისეა მოწყობილი, როგორც საჭიროა, რომ ღმერთს სურს ადამიანი ბედნიერი იხილოს უბრალო, მშვენიერი ბუნების წიაღში"- ამას წერდა წლობით ოთხკედელშუა გამოკეტილი პატარა ანა ფრანკი, რომელსაც ნაადრევად მოუწია ცხოვრების სიმწარის გაგება. ზოგჯერ უბრალოდ ღირს დაფიქრება იმაზე თუ რას ვუშვებით საკუთარ ცხოვრებას და ხშირად ჩვენთვითონ უფრო ვამუქებთ ვიდრე ის სინამდვილეშია. გაუღიმეთ ცხოვრებას და ისიც გაგიღიმებთ თქვენ :)
ლაიქ ♥