“ყველა ადამიანის უდიდესი მიზანი__სიყვარულის გაცნობიერებაა. სიყვარული არა სხვასთან არამედ ჩვენში. მას ჩვენ თავში ვაღვიძებთ. და რომ გავაღვიძოთ ამიტომ საჭიროა ის მეორე. კაცობრიობას უჩნდება აზრი მხოლოდ იმ შემთხვევაში თუ ჩვენ გვყავს ის ვისთანაც გავიზიარებთ ამ გრძნობას. როგორც წესი ეს შეხვედრები მაშინ ხდება, როცა უკიდურესობამდე მივდივართ. როდესაც გამოვცდით სიკვდილისა და ხელმეორედ დაბადების მოთხოვნილებას. შეხვედრები გველოდება__ მაგრამ რა ხშირად გავურბივართ მას!
და როდესაც ჩვენ სასოწარკვეთილებაში ვვარდებით, ჩვენ არაფერს ვკარგავთ, ან პირიქით__ზედმეტად გვიხარია სიცოცხლე. ხდება რაღაც გაუთვალისწინებელი, და ჩვენი გალაქტიკა ორბიტას იცვლის."

“ასეთი რამ ყოველ ჩვენგანს დაგვმართნია. ამა თუ იმ წუთში ყველა ჩვენთაგანი ამტკიცებდა ცრემლებმორეული რომ “ეს სიყვარული არ ღირს ჩემს ასეთ მწუხარებად". ჩვენ განვიცდით იმის გამო რომ გვეჩვენება თითქოს გავცემთ ბევრს და არაფერს ვიღებთ სამაგიეროდ. განვიცდით იმის გამო რომ ჩვენი გრძნობები არ იქნა შესმენილი და გაგებული. ვერ შევძელით ჩვენი წესების დამყარება და ამიტომ განვიც

დით".

“ არავის არავისი დაკარგვა არ შეუძლია, რადგან არავინ არავის არ ეკ

უთვნის".

“ღალატი___ ეს დარტყმაა, რომელსაც არ ელი".