"არასოდეს არაფერი არ მოიპარო, შიმშილით რომ კვდებოდე მაინც. იცოდე სხვისი არაფერი შეგშურდეს მამა, და იცოდე ყველა ადამიანს აქვს რაღაც ისეთი, რის გამოც შეიძლება გიყვარდეს, ამიტომ იოლად ნურავის ნუ გაიმეტებ, გესმის შვილო?"- ნაწყვეტი კინოდან "უზინართა მზე". ალბათ, ეს ფილმი ყველა ჩვენგანს ნანახი გვაქვს. აქ არ დავიწყებ მთლიანად შინაარსის მოყოლას. არც მამა-შვილის მეგობრულ დამოკიდებულება. უბრალოდ შევეხები დღევანდელ მდგომარეობას. საიფნორმაციო გამოშვების ჩართვისას სიახლეები იწყება "კახეთში თავი ჩამოიხრჩო" "ზესტაფონში მოკლეს" "სამეგრელოში აწამეს"- ფრაზებით და შენც სიახლეზე წარმოდგენები გეკარგება. ზოგისთვის ხომ სიახლე კარგთან ასოცირდება. მიკვირს და გულიც მტკივა რატომ არის საზოგადოება ტყის კანონებზე გადასული. სახლის, ფულის, ოქროს კბილების, პენსიისა და შურისძიების გამო ადამიანი გაიმეტო, ზედმეტია.