არალის ზღვა- მსოფლიოს ერთ-ერთი უდიდესი წყალსატევი, რომლის ფარტობი მე-20 ს-ის 50-იან წლებში 65, 5 ათას კვ.კმ-ს აღწევდა(დაახლოებით, ლიტვის ტოლი), მდინარეებით - სირდარიითა და ამურდარიით იკვებება.ტბა თევზჭერით გამოირჩეოდა, ხოლო მის ნავსადგურებს-არალსკსა და მუინაქსს შორის ინტენსიური სანაოსნო მიმოსვლა

ხორციელდებოდა.70-იან წლებში(1960-61)შუა აზიის უდაბნოებში სარწყავი მიწათმოქმედებისა და მებამბეობის განვითარების მიზნით, მდინარეთა წყლები ყარა-ყუმის არხის მეშვეობით "გადაისროლეს".ოდესღაც წყალუხვი სირდარია და ამურდარია ამჟამად უმნიშვნელო ნაკადების სახით ჩაედინება არალის ზღვაში, ხოლო უზბეკეთსა და ყაზახეთს შორის მდებარე ვრცელი ზღვის ადგილას დღეს მცირე ზომის ტბაა შემორჩენილი.2000 წლისთვის წყლის დონემ არალის ზღვაში არნახულად დაიწია და ზღვის ფართობი თითქმის განახევრდა (33, 5 ათასი კვ.კმ). თითქმის მთლიანად განადგურდა ძვირფასი და საექსპორტო მნიშვნელობის თევზი, გაუდაბურდა სანაპირო ზოლი, გაუდაბნოვდა ვრცელი ტერიტორიები.