გასაოცარია, რომ ჩინეთში, სადაც მოსახლეობა თავისი ისტორიის მანძილზე დიდი ნახტომებით იზრდებოდა, შობადობა კატასტროფულად დაეცა.

2023 წელს ჩინეთის მაცხოვრებლების რაოდენობა 2 მილიონი ადამიანით შემცირდა, ხოლო შობადობის მაჩვენებელი რეკორდულად დაეცა და ერთ ქალზე 1, 09 ბავშვი მოდის. რა ხდება ქვეყანაში, რომლის მოსახლეობის ზრდისაც ეშინოდა ყველა მეზობელ სახელმწიფოს?

შენჟენში მცხოვრები 32 წლის ნი ტანმიაო ძალიან წარმატებული ბიზნესმენია: მან ახლახან გახსნა ელექტრონიკის მესამე მაღაზია გუანდუნის პროვინციაში. გოგონა ევროპულ სტილშია ჩაცმული, კარგად საუბრობს ინგლისურად და მისი თქმით, დაკავებულია „24 საათის განმავლობაში“. „ჯერ არ ვაპირებ შვილების გაჩენას“, აღიარებს ის. "ალბათ, როცა 40 წლის გავხდები, ამაზე დავფიქრდები." ახლა მინდა ვიცხოვრო ჩემთვის, მეტი ფული ვიშოვო, ვიმოგზაურო ჩემს მეგობარ ბიჭთან ერთად. ჩემს დიდ ბებიას თოთხმეტი შვილი ჰყავდა და ვერ წარმომიდგენია, როგორ გაართვა თავი ამ ყველაფერს... არა, მინიმუმ კიდევ რვა წელი მაინც მოვიცდი“.

შანხაის უნივერსიტეტის სტუდენტი 20 წლის ჯიანგ ლიმეი შაბათ-კვირას ჰონგ კონგში იმყოფებოდა თავის საცოლესთან, 18 წლის მეიფენგთან ერთად. ” მსურს შვილების ყოლა”, - აღიარებს ის. "მაგრამ მაშფთებს ძვირი ცხოვრება, ვერ ვშოულობ ამდენს- ბინის ქირა, კომუნალური გადასახადები, საბავშვო ნივთები - ყველაფერი ეს ძვირი ღირს. ჯერ უნდა დავაგროვო და მერე გააჩინო შვილები.”

28 წლის სიულანი პეკინიდან გაღიზიანებულმა აიქნია ხელი კითხვაზე: „გასულ თვეში დავშორდი, ქმარმა გამომაგდო ბინიდან და სად უნდა წავსულიყავი შვილი რომ მყოლოდა?“

"ჩვენ ვდგავართ უფსკრულის პირას"

„1979 წელს, ჩინეთის კომუნისტური პარტიის გადაწყვეტილებით, ჩვენ შემოვიღეთ სისტემა „ერთი ოჯახი, ერთი შვილი“, ამბობს ჯეიმს მინგი, სპეციალისტი ფსიქოლოგი ჰონგ კონგიდან. - მაშინ ეს აუცილებელი ღონისძიება იყო - უზარმაზარი სახელმწიფოს ოჯახებში 7-8 ბავშვი იბადებოდა, ქვეყანას ჭარბვალიანობა და შიმშილობა ემუქრებოდა. მეორე შვილის გაჩენისთვის 10 000 დოლარის ოდენობის ჯარიმა დაწესდა - მაშინ ეს იყო უზარმაზარი თანხა. მხოლოდ ეროვნულ უმცირესობებს ჰქონდათ უფლება, ჰყოლოდნენ ორი ან სამი შვილი - უიღურებს, ტიბეტელებს, მიაოს. შობადობა შენელდა, მაგრამ ამან მოულოდნელი და არც თუ ისე სასიამოვნო შედეგი გამოიღო. ბევრი ეგოისტი გაიზარდა, რადგან ერთადერთი ბავშვი ბებია-ბაბუისგან განებივრებული ბავშვობიდან ეჩვევოდა ყურადღების ცენტრში ყოფნას. გოგონების რიცხვი შემცირდა, რადგან ქალები ბოლო ათწლეულების განმავლობაში, ულტრაბგერითი კვლევის შემდეგ, აბორტებს იკეთებდნენ - თუ მხოლოდ ერთი შვილი დაიშვებოდა, ყველას ბიჭი უნდოდა.

ახლა მილიონობით ჩინელ მამაკაცს არ ჰყოფნით საცოლეები და იძულებული არიან ისინი საზღვარგარეთ ეძებონ . შედეგად, ამან განაპირობა ის, რომ ჩინეთში ნაკლები სამუშაო ძალა დარჩა და დაახლოებით 150 მილიონი პენსიონერი გამოჩნდა. შობადობა უარესია მხოლოდ ჰონგ კონგში - 0, 9 ბავშვი, ხოლო სამხრეთ კორეაში - 0, 78 ბავშვი ქალზე. ჩვენ თითქოს უფსკრულის პირას ვდგავართ."