"მგონი აქცენტები უნდა დავაკონკრეტოთ, რომ არ გაიდღაბნოს, თორემ “ზეკორექტული“ ხალხიც გამოჩნდა, ვინც რუხაძის ისტორიის გახმაურებაზე ხელებს ასავსავებს:

ირაკლი რუხაძის შვილი არაფერს მალავს. მისი ქორწინების შესახებ ინფორმაცია თავისუფლად იძებნება ონლაინ. მისი ულამაზესი ქორწილის ულამაზესი ფოტოები ღიად დევს ინტერნეტში. იმ ადამიანს აშკარად არაფერი აქვს დასამალი, და შესაბამისად, არც არავის არაფერი პირადი არ “გაუბაზრებია“. იმის მიუხედავად, რომ მე ეს ინფორმაცია მის გახმაურებამდე ვიცოდი, მე მაგალითად არ გავავრცელებდი, იმიტომ რომ სხვის პირად ცხოვრებაში ქექვა არანაირ კონტექსტში არ მეხალისება, თუმცა..... აქ ამ გოგოზე არ არის საუბარი.

აქ არის საუბარი ფარისეველ მამაზე, რომელიც აქ სიძულვილის ფაბრიკას აგუგუნებს, ადამიანებს მისი ტვ განსხვავებულობის ნიშნით დევნის, რუსულ პროპაგანდას ემსახურება, რომლის ერთ–ერთი ინსტრუმენტი და მიმართულება ლგბტ ადამიანების დევნაა და მხარს უჭერს ხელისუფლებას, რომელიც ამ არჩევნებზე დედა დედაა მამა მამაას ძახილით გავიდა და ისეთი კანონი მიიღო, ლგბტ თემს ფაქტიურად ადამიანებად ყოფნის უფლება წაართვა. აქვს თუ არა უფლება ქართულ ლგბტ თემს ამაზე ილაპარაკოს?

რა თქმა უნდა, აქვს. საჭიროა თუ არა ზოგადად ამ ისტორიაზე საუბარი? დიახ, საჭიროა, იმიტომ რომ ის მთელი საქოცეთის ფარისევლობას და იმას ხდის ფარდას, რომ ქოცპროპაგანდა და ამ სიძულვილის თესვა სხვა არაფერია, თუ არა დაბეჩავებული, იმედზე და პოსტვ–ზე მიშტერებული ადამიანებისთვის თვალში ნაცრის შეყრა იმისათვის, რომ ივანიშვილმა და მისმა ხროვამ შეინარჩუნოს ძალაუფლება და რუსული ჩექმის ქვეშ გაგვატარებინოს დარჩენილი ცხოვრება. ხოდა, ძაან ეთიკურები დაზღნარდით ცოტა რა."- ვკითხულობთ ნინო ჯანგირაშვილის პოსტში.