სილამაზე ესთეტიკური კატეგორიაა, რომელიც აღნიშნავს სრულყოფილებას, ობიექტის ასპექტების ჰარმონიულ შეხამებას. ანტიკურ პერიოდში ცნება სილამაზე წარმოადგენდა ფილოსოფიის აღქმის უმნიშვნელოვანეს ყოფიერებას. ძველი ბერძენი ფილოსოფოსების მიერ სილამაზე აღიქმებოდა არსებითად ობიექტურად და ონტოლოგიური სახით, რომელიც დაკავშირებულია უნივერსუმის სრულყოფილებასთან. სოკრატეს დროს სილამაზე განიხილება არა მხოლოდ ონტოლოგიური გაგებით, არამედ როგორც გონის კატეგორია, აღქმა. სოკრატესთვის სილამაზე იყო სამყაროს მნიშვნელოვანი კატეგორია. პლატონის მიხედვით ადამიანი დაბადებამდე იმყოფება სილამაზის სფეროში და სუფთა აზრებში. აგრეთვე ფიქრობდა, რომ სილამაზის იდეა (ფორმა) სხვა დანარჩენ იდეებზე მაღლა დგას. არისტოტელემ დაინახა კავშირი სილამაზესა და სათნოებას შორის და ამტკიცებდა, რომ სათნოება მიმართულია სილამაზისკენ.

სექსლაურობა- ეს, ადამიანის ქცევის და ხასიათის თავისებურებაა, რაც მხოლოდ მათი გამომწვევი ჩაცმულობიდან არ გამომდინარეობს. გოგონას შეიძლება მოკრძალებულად ეცვას, თუმცა იყოს უზომოდ სექსუალური და მიიპყროს მამრობითი სქესის ყურადღება. რა თქმა უნდა, მამაკაცები შეხვედრისას ყურადღებას ქალის გარეგნობას აქცევენ, თუმცა ამასთან, ძლიერი სქესის უმეტესობა თანხმდება იმაზე, რომ ისინი შექმნიან გრძელვადიან ურთიერთობას ჭკვიან გოგონასთან და არა მხოლოდ ლამაზთან.

სილამაზის სტანდარტები ეპოქალურად იცვლება და ის, რაც უწინ შეიძლებოდა ჩათვლილიყო ულამაზოდ და ადამიანის ნაკლად, დღეს სილამაზის ეტალონია. გაინტერესებთ, რომელი 7 მახასიათებელია ასეთი?

ადრე ნაკლად ითვლებოდა, დღეს სილამაზის სტანდარტია

☞ ჭორფლები.

☞ მრგვალი და მადიანი ფორმები.

☞ ხალი ან თანდაყოლილი ლაქა.

☞ ხვეული თმა.

☞ სივრცე კბილებს შორის.

☞ დიდი უკანალი.

☞ პატარა მკერდი.