1)''განა იმიტომ ვთვრები და ვლოთობ, რომ ბევრს ვბედავდე?- არა, უბრალოდ, მინდა მთვრალი ორად გხედავდე"
2) უი, შენ ნანობ?- შენც ნანობ? - შენც?- ნუთუ შენც?- ჰმ, შენც? კარგი რა, მატყუებთ!! - ყველა ნანობთ? - უკვე გვიანია! მე ხომ აღარც კი მახსოვდით. ახლა მე გტოვებთ ისე, როგორც ოდესღაც თქვენ დამტოვეთ.
3)ძალიან ძნელია დაშორდე იმას, ვინც მთელი გულით, მთელი არსებით გიყვარს, როცა ცრემლები წააგავს წვიმას, ტირი და ამბობ, მე მაინც მიყვარს!
4)არის წუთები, როდესაც ფიქრობ ყველამ დაგტოვა, არის წუთები, როცა ფიქრობ ვერ შეელევი, მაგრამ ცხოვრება, არის, ალბათ, ბევრის დათმობა, და უსასრულო მოლოდინი ბედნიერების!!!
5)ქარის მოტანილი რა მაქვს, რომ უკან გავატანო ქარს? ჩემი სიყვარული თვითონ შევქმენი და როგორ გავატანო სხვას? შენი სიყვარულით გამთბარი როგორ მივეკედლო სხვას? მე ხომ მაგ თვალების მჯერა და როგორ დავუჯერო სხვას? ქარის მოტანილი არ ხარ და რა ვქნა ვერ გაგატან ქარს.

6)ნამდვილი სიყვარული ალბათ ნიჭია, რომელიც მხოლოდ რჩეულთა ხვედრია, რომელიც წმინდა, ამაღლებული, უმანკო, ნაზი და სათუთია.
7)იცით რა ბედნიერებაა იმის გაცნობიერება, რომ შენ გაქვს ნიჭი. ნიჭი გიყვარდეს, ნიჭი გენატრებოდეს, ნიჭი აღმერთებდე, მისი არსებობაც კი რომ ბედნიერებას განიჭებდეს, მისი სიხარულით რომ ხარობდე და მისი ტკივილი რომ გტკიოდეს.
8)სიხარულმა მითხრა: ''ხან შენი ვარ, ხან - სხვისიო; სიყვარულმა მითხრა: ''ბევრს ვუნდივარ და შეიძლება ჩაგიქროლოო''-დარდმა მითხრა: ''მე ვერ გიღალატებო''!
9)არაფერს ვნანობ, აღარავის ველი.კიარ ვტირი, ისე, ჩემებურად ვმღერი, აღარ შემრჩა ძალა, არაფერს ვდარდობ, არ გეძახი, ისე, ჩემებურად გნატრობ, ხანაც ვეგუები, ხან კი ვებრძვი იღბალს. სხვანაირად არა, ჩემებურად მიყვარს!
10)მე-არ ჩერდება
მე-სულ ხმაურობს
მე-გამუდმებით
მე-სთან საუბრობს
მე-ს ეჩვენება
მე-ს ეშინია
მე-არ არსებობს
მე-აჩრდილია
მე-საკუთრეა
მე-ომარია
მე-ეგოიზმის
მე-გობარია
მე-პრობლემაა
მე-ვამპირია
მე-უშენობით გარდაცვლილია.

[სტატია არის რედაქტირებული.''სტილური შეცდომები, მორფოლოგიურ-ორთოგრაფიული შეცდომები, პუნქტუაცია'' - გასწორებულია]