ვინ დააპროექტა თაღი და რატომ არსებობდა ის მხოლოდ ქაღალდზე

მაქსიმილიან I დარდობდა, თუ რა კვალს დატოვებდა ისტორიაში და გრანდიოზული პროექტი მოიფიქრა. ალბრეხტ დიურერი იყო იმპერატორის კარის მხატვარი. მან პროექტი განახორციელა არქიტექტორ იორგ კოლდერერთან, სხვა მხატვარ ალბრეხტ ალტდორფერთან და რამდენიმე სხვასთან თანამშრომლობით.

იდეის შედეგად წარმოიშვა ყველაზე ბრწყინვალე ტრიუმფალური თაღი. იგი დაიბეჭდა თითქმის ორას ინდივიდუალურ გრავიურაზე. მისი ზომები იყო: სამნახევარი მეტრი სიმაღლე და სამი მეტრი სიგრძე. ეს იყო ხელოვნების ნამდვილი შედევრი, რომელიც შეიქმნა რომის იმპერატორების ტრიუმფალური თაღებით და ადიდებდა მაქსიმილიანეს ცხოვრებას და მის ყველა მიღწევას.

ამ მეგა-თაღის აგებას არავინ არასოდეს აპირებდა. თავდაპირველად, ეს კოლოსალური არქიტექტურული პროექტი მხოლოდ ქაღალდისთვის იყო განკუთვნილი. ეს იყო ლამაზი, ასე ვთქვათ, ვირტუალური რეალობის შეუზღუდავი ფრენა მისი სუფთა სახით.

როგორი იყო თაღი?

მაქსიმილიანეს ტრიუმფალურ თაღს ჰქონდა სამი კარი, სახელწოდებით "პატივი და ძალა", "ქება" და "კეთილშობილება". თითოეული მათგანი ილუსტრირებული იყო მაქსიმილიანის ცხოვრებასთან დაკავშირებული სცენებით. იყო ინფორმაცია ოჯახური კავშირების, ცოლ-შვილების, ძირითადი ბრძოლების, იმპერატორის პირადი მიღწევებისა და მისი პოლიტიკური პრეფერენციების შესახებ.

იმპერატორის მემკვიდრეობა

ამ ტრიუმფალური თაღის გრავიურის თითქმის 700 კომპლექტი იმპერატორმა საჩუქრად გადასცა სახელმწიფოს პირველ პირებს, რათა მათ თავიანთ საკუთრებაში დაეყენებინათ. დღეს პირველი გამოცემის ასლები ინახება ბრიტანეთის მუზეუმში, ალბერტინაში ვენაში და ბერლინის, კოპენჰაგენის, პრაღის და სხვა მუზეუმებში.

მეორე გამოცემა დაახლოებით 300 ეგზემპლარად დაიბეჭდა მაქსიმილიანეს შვილიშვილმა, ერცჰერცოგ ფერდინანდმა, იმპერატორის გარდაცვალების შემდეგ, ხოლო მესამე გამოცემა ერცჰერცოგ ჩარლზმა, ფერდინანდის ვაჟმა, გაცილებით მოგვიანებით. მე-18 საუკუნის ბოლოს ბევრი ხის ბლოკი საგრძნობლად იყო გაცვეთილი. მიუხედავად ცვეთა და დაკარგული ნაწილებისა, გრავიურების ბეჭდვა მე-19 საუკუნის ბოლომდე გაგრძელდა.

195 ორიგინალური ბლოკიდან დღეს შემორჩენილია 171. ისინი მდებარეობს ალბერტინაში, ვენაში.