მთელი ისტორიის მანძილზე მშობლები და მასწავლებლები სცემდნენ ბავშვებს გაკვეთილის სწავლების მცდელობისას, თუმცა ეს ძალიან საშინელი პრაქტიკაა!

გასული საუკუნის ბოლომდე ბავშვების ფიზიკური დასჯა ზოგადად მიღებული იყო მთელ მსოფლიოში. მაგრამ შემდეგ 50-მდე ქვეყანამ აკრძალა ფიზიკური დასჯა ყველა სიტუაციაში.

მშობლები, რომლებიც სცემენ შვილებს, აცხადებენ, რომ მათ ბავშვობაში სცემდნენ და ამაში საშინელი არაფერი მომხდარა. მაგრამ ეს არის ის, რითიც მოგვარდება პრობლემა და არ ვიაზრებთ იმას, თუ რა შეიძლება მოჰყვეს ბავშვების ფიზიკურ დასჯას.

1. გაზრდილი აგრესია.
ბავშვები, რომლებსაც ზიანი მიაყენეს, უფრო მეტად აგრესიულები არიან თანატოლების მიმართ, უჭერენ მხარს ურთიერთობებში ძალადობას და აბუჩად იგდებენ (აბულინგებენ) სხვებს.

2. ცუდი ქცევა უარესდება.
ფიზიკური დასჯა ასოცირდება ნეგატიურ ქცევებთან, როგორიცაა ბულინგი, ტყუილი, მოტყუება, გაცდენა და დანაშაულში მონაწილეობა.

3. ფსიქიკური ჯანმრთელობის პრობლემები.
ზემოქმედება იწვევს არა მხოლოდ ფიზიკურ ტკივილს, არამედ ემოციურ ტკივილს. ისინი იწვევს ქცევის დარღვევას, დეპრესიას და თვითმკვლელობის მცდელობებს.

4. შემეცნებითი შესაძლებლობების დაქვეითება.
კვლევებმა აჩვენა, რომ მოზარდები, რომლებმაც განიცადეს ფიზიკური დასჯა, ნაკლებად სავარაუდოა, რომ დაამთავრეს კოლეჯი და გააჩნდათ წარმატებული კარიერა.

5. მუდმივი ციკლი.
2011 წელს ჩატარებულმა კვლევამ დაადასტურა, რომ ბავშვები, რომლებიც დაზარალდნენ მათზე ძალადობით, უფრო მეტად გამოიყენებენ ძალადობას, როგორც პრობლემებთან გამკლავების მეთოდს.

დიახ, როდესაც ბავშვი კაპრიზულია და არ გვისმენს, ეს ცუდია, მაგრამ, საბედნიეროდ, არსებობს აღზრდის უსაფრთხო ალტერნატიული მეთოდები:

ზეპირი კომუნიკაცია - გულწრფელი დისკუსია ბავშვებთან;

მათი ქმედებების შედეგების ახსნა;

წაართვით პრივილეგიები - ეს შეიძლება იყოს ტელეფონი ან სხვა რამ, მაგრამ არა სასიცოცხლო მნიშვნელობის საგნები, როგორიცაა საკვები;

შეისვენეთ გარკვეული დრო და შემდეგ კვლავ დაუბრუნდით საუბარს;

მიეცით თქვენს შვილს საშუალება იფიქროს თავის საქციელზე.

P.S. თქვენ როგორ უმკლავდებით ბავშვის ისტერიკას?