x
მეტი
  • 07.08.2024
  • სტატია:136408
  • ვიდეო:351963
  • სურათი:510640
ომიდან 16 წლის შემდეგ რა შანსი აქვს საქართველოს მიაღწიოს დეოკუპაციას?

image

დღეს, 7 აგვისტოს, 16 წელი შესრულდა 2008 წლის აგვისტოს 5-დღიანი ომის დაწყებიდან. 2008 წლის აგვისტოს რუსეთ-საქართველოს ომში საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს 170 მოსამსახურე, შინაგან საქმეთა სამინისტროს 14 თანამშრომელი და 224 სამოქალაქო პირი დაიღუპა.

2008 წლიდან საქართველოს რეგიონები, აფხაზეთი და ცხინვალის რეგიონი/ე.წ. სამხრეთ ოსეთი კვლავ ოკუპირებულია რუსული ჯარების მიერ. საქართველო აგრძელებს მშვიდობიან ბრძოლას აფხაზეთისა და ე.წ. სამხრეთ ოსეთის დეოკუპაციისთვის. უპირველეს ყოვლისა, საუბარია ქართულ „რეინტეგრაციის“ პროგრამებსა და ინიციატივებზე, რომელთაგან მთავარია „ნაბიჯი უკეთესი მომავლისკენ“.

ბევრი ექსპერტი ფიქრობს, რომ აშშ-ის მთავრობის მიერ დაფინანსების შეწყვეტის შემდეგ ოკუპირებული ტერიტორიების დეოკუპაციის პერსპექტივები პერსპექტივები, უფრო და უფრო ბუნდოვნდება. მაგრამ ეს მხოლოდ ერთი შეხედვით. სინამდვილეში ყველაფერი ბევრად უფრო რთულია.

16 წლის განმავლობაში კრემლს აფხაზეთის და ე.წ. სამხრეთ ოსეთის რუსეთთან შეერთების მრავალი შესაძლებლობა ჰქონდა, თუმცა მან ეს არ გააკეთა. არსებობს მოსაზრება, რომ რუსეთმა საქართველოსთვის “შესაძლებლობების ფანჯარა” ასეთი სახით შეუნარჩუნა. მთელი ამ დროის განმავლობაში ნატოს და ევროკავშირის ზესახელმწიფოების ლიდერები, თავის მხრივ, მხოლოდ შეშფოთებით და სანქციებით შემოიფარგლნენ. რაიმე კონკრეტული ქმედება არ მოჰყვა.

შესაძლებელია, რომ დღეს „ქართულ ოცნებას“ სჯერა, რომ მისი პრორუსელი კურსი საშუალებას მისცემს საქართველოს, ამ ქვეყნის შემადგენლობაში აფხაზეთის რესპუბლიკა და ცხინვალის რეგიონი დააბრუნოს. მაგალითად, პარტია „დროას“ ინფორმაციით, მიმდინარე წლის მარტში რუსეთთან კავშირის მქონე ბიზნესმენი, დავით ხიდაშელი ქართული ოცნების დეპუტატსა და პარლამენტის თავმჯდომარის პირველ მოადგილეს, გია ვოლსკის ოკუპირებული აფხაზეთის მარიონეტული რეჟიმის პოზიციებს აცნობდა. როგორც "დროაში" ირწმუნებიან, ხიდაშელი ვოლსკის ესაუბრა საქართველოს ოკუპირებულ რეგიონებთან კონფედერაციის შექმნაზე, ოკუპირებულ აფხაზეთში ტვირთების შეტანაზე, ბიზნესურთიერთობებსა და რკინიგზის გაუქმებულ მონაკვეთზე.

კონფლიქტოლოგი პაატა ზაქარეიშვილის ცნობით, რომ თავისთავად კონფედერაციის იდეაში ცუდი არაფერია. თუმცა, კატეგორიულად მიუღებელია რუსეთიდან წამოსული ინიციატივა. დავით ხიდაშელი კი რუსეთის ინტერესებს ატარებს. რეალურად კი, დღეს კონფედერაცია ოკუპირებული აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის დე ფაქტო რეინტეგრაციისთვის ერთადერთი თეორიულად შესაძლებელი ვარიანტია.

ნათელია, რომ ამ ვარიანტსაც აქვს გარკვეული პირობები. უპირველეს ყოვლისა, საუბარია საქართველოს ნატოსგან შემდგომ დისტანცირებაზე. ანალოგიური ვითარება მოხდა უკრაინის დონბასში. 2014 წლიდან 2022 წლამდე რუსეთმა არ აღიარა დონეცკისა და ლუგანსკის რეგიონების დამოუკიდებლობა. რუსეთი ელოდა, რომ კიევი უარს იტყოდა ევროატლანტიკურ ინტეგრაციაზე, თუმცა ეს არ მოხდა.

ზოგიერთი ადამიანი შეიძლება ფიქრობს, რომ ნატოს გარეშე საქართველოს აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის დაბრუნების უფრო მეტი შანსი აქვს, მაგრამ ეს ასევე არ შეესაბამება სიმართლეს. დღევანდელ რეალობაზე დაყრდნობით, საქართველოს ჩრდილო ატლანტიკურ ალიანსში გაწევრიანების გზას უბრუნდება აუცილებლად მწვავე რეაქციას გამოიწვევს მოსკოვში. ამ შემთხვევაში აფხაზეთთან და სამხრეთ ოსეთთან საქართველოს გაერთიანების თეორიული შანსიც კი არ დარჩება.

3
39
1-ს მოსწონს
ავტორი:ქამრან მამედოვი
ქამრან მამედოვი
39
  
რეგიონში მძიმე სიტუაცია არის,რუსეთ-უკრაინის ომი,სულ მალე ირან-ისრაელის კონფლიქტი დაიწყება,ამას ემატება ახლო აღმოსავლეთის რთული სიტუაცია და კავკასიაშიც არის მცდელობები არევის,მარა ჯერ მშვიდობა არის. ეს არის ჩვენი გადარჩენის ან განადგურების პროცესი,როგორც ვიმოქმედებთ,ისეთი შანსი იქნება. ამიტომაც,როცა გადარჩენას ეხბა საქმე,დანდობის დრო არ არის,სომხები ან ჩვენთან არიან და ერთხელ მაინც იქცევიან სწორად ან საერთო მათი შევიწროება უნდა წავიდეს. ასევე,მნიჩნელოვანია ჩრდილოეთ კავკასიელების ჩართულობა და სწორი პოზიციონირება,მინიმუმ ჩვენს წინააღმდეგ არ უნდა იბრძოლონ,როგორც აფხაზეთში გამოდიოდნენ. იმ პერიოდში,ინგუშების და აზერბაიჯანელების გარდა,ყველამ რაღაც დააშავა საქართველოსთან და ეს არის კავკასიის სირცხვილი. თუ რამე პრობლემა აქვთ ქართველებთან,მოვიდნენ და გავერკვიოთ,რუსების ზურგს უკან ამოფარება და ქალური ქცევა კავკასიელს არ შეშვენის. კავკასიის პრობლემა კავკასიაში უნდა გადაწყდეს,არ გვჭიდება არც რუსეთი და არც თურქეთი,კავკასიელმა ხალხმა ერთმანეთში უნდა გაარკვიონ ურთიერთობა. ამიტომაც,აფხაზეთში ის ქმედებები,მარტო ქართველების კი არა,მთლიანი კავკასიის ღალატი იყო. მესმის რო ამ გადასახედიდან წარმოუდგენელი და ფანტაზიის სფერო ჩანს ეს ამბავი,თუმცა ეს მოხდება ან ახლა ან 50 წლის მერე. გამოფხიზდლება კავკასია და მიხვდება რო მტერს ეხმარება და სწორ პოზიციონირებას დაიწყებენ.
ნებისმიერ დიდ მოთამაშეს,რუსეთსაც,ამერიკასაც,ჩინეთსაც და მცირე მოთამაშეებსაც,თურქებს და ირანელებსაც,არ სურთ კავკასიის გაერთიანება და ერთი პოზიციით გამოსვლა,ამიტომაც ყველანაირად ურევენ სიტუაციას. თურქეთი აზერბაიჯანში,ამერიკა საქართველოსში და რუსეთი სომხეთში,არც ჩინეთი არის უქმად და არც ირანი,კავკასიელები ვერ მივხვდით ჯერ რო გვანადგურებენ ნელნელა და ამას ჩვენი ხელით აკეთებენ. ამიტომაც არის მნიშვნელოვანი 16 წლის წინანდელი მოვლენების შეფასება ან სამართლებრივი ან მორალური მაინც,რათა მოხერხდეს მოღალატეების დასჯა,არ 90იანების ამბებია დასავიწყებელი. თავის მხრივ,აზერბაიჯანმა მეტი ინიციატივა უნდა აიღოს,როგორც ყველაზე შეძლებულმა ქვეყანამ კავკასიაში და ითავოს ბევრი რამე,თუმცა ვერ ახერხებს ამას ბატონი ალიევი ან ჯერ რაღაცას უცდის. აუცილებელია რო სომხეთთან სამშვიდობო ხელშეკრულება დაიდოს,რათა ომი გაჩერდეს კავკასიაში. თუ ვინმეს გონია რო სომხებთან ქართველებს კარგი დამოკიდებულება გვაქვს,გაიხსენონ აფხაზეთის ომი და იქ სომხების მოქმედებები. ადრე თუ გვიან,კავკასია მაინც გაერთიანდება და სომხები ან პატიებას ითხოვენ,ან როგორც ქვეყანა განადგურდებიან. საუკუნეები ვიცავდით და ვინახავდით,ხოლო აფხაზეთში ქართველბს ხოცავდნენ. თუმცა მეორე შანსი ყველას უნდა მიეცეს,სომხებსაც და თუ ისინი წამოვლენ ამ გაერთიანების ამბავზე,მაშინ ეპატიოთ უნდა,სხვა შემთხვევაში,სომეხი უნდა განადგურდეს,როგორც კავკასიის მოღალატე ერი.
საერთოდ,საკითხის ასე დასმა,ნატო და ტერიტორიული მთლიანობა არ შეიძლება. საქართველოს უმთავრესი ამოცანა არის ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენა და ეს რუსეთის მონაწილეობის გარეშე არ გამოვა. ნებისმიერ ორგანიზაციაში გაწევრიანება ან გამოსვლა უნდა შეესაბამებოდეს ქვეყნის სტრატეგიულ მიზნებს და ამოცანებს,რაც ამ შემთხვევაში არ შეესაბამება.ამიტომაც აღარავინ საუბრობს ნატოში საქართველოს გაწევრიანებაზე და არჩევნების მერე არც ევროკავშირში ინტეგრაცია იქნება წინა პლანზე. იმას რო თავი დავანებოთ,რომ ნატოს არ შეუძლია ჩვენი დაცვა,ამას უკრაინაშიც კარგად ვხედავთ და თუ მოხდა,ბალტიის ქვეყნებშიც ვნახავთ. დღეს,რეალურად,ნატო რუსეთის კონფლიქტი მიმიდინარეობს უკრაინის მიწაზე და რუსეთი უფრო ეფექტურია,დასავლური მხარე არ არის მოქნილი და ბევრი რამე ცუდად აქვთ ორგანიზებული და ბევრ სუბიექტზე არის დამოკიდებული გადაწყვეტილების მიღება. ეს თუ ხდება ლამის შუაგულ ევროპაში,ნატოს მეზობელ ქვეყანაში,მაშინ საქართველო უფრო ცუდ სიტუაციაში აღმოჩნდება,მერე აზერბაიჯანი და სომხეთიც. ამიტომაც,საქართველომ და აზერბაიჯანმა ტანდემში უნდა იმოქმედონ,ასე გადაირჩინონ თავი. ერთიანობა ძალაა და ამ ორმა ქვეყანამ უნდა შეძლოს ეს ერთიანობა,თუ სომხებიც შემოგვიერთდებიან(არ მჯერა) უფრო უკეთესი. კავკასია უნდა გაერთიანდეს და ეს იქნება გადარჩენა,როგორც საქართველოს,ისე მთლიანი კავკასიის.
0 1 3