მთელ მსოფლიოში უამრავი მომაკვდავი სოფელია - ახალგაზრდებს არ სურთ სოფლად დარჩენა, მიდიან ქალაქში და ამიტომ პატარა დასახლებები თანდათან უყურადღებოდ რჩებიან და საბოლოოდ მთლიანად ქრება რუკებიდან. ალბათ, იგივე ბედი შეიძლებოდა შემთხვეოდა ტაივანის სოფელ ჰუტონგს, სადაც ოდესღაც ნახშირი მოიპოვებოდა, რომ არა ჩვეულებრივი შინაური კატები.

ჰუტონგი ოდესღაც იაპონიის კოლონიის ტერიტორიაზე იყო და აქ აშენდა შესანიშნავი სარკინიგზო კავშირი - ამ რკინიგზის დახმარებით ამ ტერიტორიიდან ნახშირი გადიოდა. თავის საუკეთესო წლებში ჰუტონგის მაღაროები წელიწადში 220 000 ნახშირს აწარმოებდნენ და 6000 ადამიანი ცხოვრობდა ჰუტონგის სახლებში, რაც ტაივანის სოფლისთვის ძალიან საპატიო მაჩვენებელია.
მაგრამ უკვე 1990-იან წლებში ქვანახშირის მრეწველობამ ქრებოდა და ჰუტონგის ახალგაზრდობამ დაიწყო მშობლიური მიწის დატოვება. სოფელში სულ რამდენიმე ასეული მოსახლე იყო დარჩენილი, მაღაროები გაჩერებული იყო, სახელგანთქმული რკინიგზა კი სულ უფრო და უფრო ნაკლებად გამოიყენებოდა. სავსებით შესაძლებელია, რომ დროთა განმავლობაში ჰუტონგი მთლიანად გადაიქცეოდა მიტოვებულ ადგილად, მისი ერთ-ერთი მცხოვრები რომ არ შეშფოთებულიყო მიტოვებული შინაური ცხოველების, კერძოდ, კატების ბედზე. ადამიანების გარეშე, კატები დარბოდნენ და მრავლდებოდნენ, მაგრამ ისევე ხშირად იღუპებოდნენ, არ ჰქონდათ საკმარისი შესაძლებლობა საკუთარი თავის გამოკვებისთვის.

2008 წელს რამდენიმე ადგილობრივმა მცხოვრებმა სიტუაციის შეცვლა გადაწყვიტა. მათ გადაუღეს ადგილობრივ კატების ფოტოები და დატოვეს რეკლამა ინტერნეტში, სადაც მოიწვიეს ყველა ტაივანიდან, ჩასულიყვნენ ჰუტონგში და მოეფერებოდნენ კატებს, გამოეკვებათ ისინი და ეჩვენებინათ, რომ ადამიანებს შეუძლიათ იყვნენ ყურადღებიანი და მოსიყვარულეები. მოულოდნელად ამ მოწვევას გამოეხმაურნენ.

ამ განცხადების შემდეგ, ყოველ ჯერზე უფრო და უფრო მეტი ადამიანი მოდიოდა ჰუტონგში. ხალხი მოდიოდა, ესაუბრებოდა კატებს, უღებდნენ ფოტოებს, აქვეყნებდნენ სოციალურ ქსელებში - და კიდევ უფრო მეტმა ადამიანმა შეიტყო ამ ადგილის შესახებ. მალე მოყვარულმა ფოტოგრაფებმა დაიწყეს აქ რეგულარულად მოსვლა, რომელთაც სურდათ გადაეღოთ ფოტო თითოეულ კნუტთან, ასევე ხშირი სტუმრები იყვნენ ცხოველთა მოყვარულები, რომლებსაც უბრალოდ კატების მოფერება სურდათ.
დღეს სოფელში კატები ადამიანებზე ნაკლები რაოდენობის არ არიან. ადგილობრივებიც კმაყოფილნი არიან ამ ყურადღების გამო - მათ მოაწყეს კატის თემატიკის სუვენირების გაყიდვა, დაამზადეს კატების ფორმის ტკბილეული, მიამაგრეს კატების სხვადასხვა გამოსახულებები აქეთ-იქით - და სადგურიდან ქალაქში მიმავალ დიდ გვირაბსაც კი ყურები და კუდი გაუკეთეს.

ადრე, როცა ეს სოფელი ჯერ კიდევ ყალიბდებოდა, აქ კატებიც და მაიმუნებიც ცხოვრობდნენ. სოფლის ემბლემზე ყველა ის სიმბოლო ჩანს, რომლითაც მაშინ ამაყობდა ეს ტერიტორია - მის გვერდით კატა, მეშახტე და მაიმუნი დგას. თუმცა, მხოლოდ კატებმა გაუძლეს დროის გამოცდას. ახლა ჰუტონგში ყველაფერი მათზე და აქ ჩამოსულ ტურისტებზეა გათვლილი. სუვენირების მაღაზიები სტუმრებს მაშინვე რკინიგზის სადგურზე ხვდებიან. და ასევე ყველგან შეგიძლიათ იპოვოთ ქცევის წესები. ამ სიის მიხედვით, ვიზიტორებს არ აქვთ უფლება დაედევნონ კატებს და შეაშინონ ისინი, არ შეიძლება ფოტოების გადაღებისას განათების გამოყენება, ქუჩაში საკვების დატოვება ან ხელნაკეთი საკვებით გამოკვება, ვიზიტორებმა კატებთან ურთიერთობბის შემდეგ ხელები აუცილებლად უნდა დაიბანონ და სოფლის დატოვებისას წაიღონ ყველა ის ნარჩენი, რაც მათ ეკუთვნოდათ.