აფრიკის კონტინენტის ქვეყნებს, როგორც წესი, უაღრესად მცირე წილი უჭირავთ ჩვენს საინფორმაციო სივრცეში. მაგალითად, რა შეგვიძლია ვთქვათ უგანდაზე? დიდი ალბათობით, თითქმის არაფერი. ერთხელ ბრიტანეთის პრემიერ-მინისტრმა უინსტონ ჩერჩილმა ამ ქვეყანას აფრიკის მარგალიტი უწოდა. მას შემდეგ მრავალი წელი გავიდა, მაგრამ მის სიტყვებს აქტუალობა არ დაუკარგავს. უგანდაში ბევრი რამ არის სანახავი და გასაკეთებელი. და ეს მხოლოდ ბუნებას არ ეხება...
1. ადგილობრივი საკვები
უგანდაში მთავარი პროდუქტია მატოკე - ბანანის სახეობა, გამოხატული გემოს გარეშე. მათი მომზადება მრავალი გზით შეიძლება, მაგრამ ყველაზე პოპულარულია ჩაშუშული და დაფქული. გზისპირა ობიექტების კერძებში მატოკის თეფშის ფასი ბრინჯით და ხორცით მერყეობს რამდენიმე დოლარზე.
კიდევ ერთი პოპულარული კერძი უგანდაში არის თევზი. იჭერენ, როგორც წესი, ადგილობრივ ტბებში და ამზადებენ ბრიტანული Fish & Chips-ის პრინციპით. საინტერესოა, რომ ამ სახელწოდების უგანდური კერძი გაცილებით გემრიელია, ვიდრე ის, რისი მირთმევაც შეგიძლიათ ლონდონში.
თუმცა, ყველაზე გემრიელი, მაინც ხილია. აღმოსავლეთ აფრიკაში გზაზე ყიდიან ანანასს, მანგოს და ა. შ. 
2. აეროპორტის ძველი ტერმინალი
ადგილი მართლაც ლეგენდარულია. და ეს იმიტომ, რომ 1976 წელს პალესტინელების მიერ გატაცებული AirFrance-ის თვითმფრინავი აქ დაეშვა ორასი მძევალით. შედეგად, ზოგიერთი მათგანი მალე გაათავისუფლეს, მეორე ნაწილი - ისრაელები, ებრაული წარმოშობის ხალხი და თვითმფრინავის ეკიპაჟი (106 ადამიანი), ტერორისტების ტყვეობაში დარჩა. მძევლების გასათავისუფლებლად ისრაელის არმიამ გაგზავნა ოთხი თვითმფრინავი “ჰერკულესი" 200-ზე მეტი ელიტარული სპეცრაზმის მებრძოლით. ოპერაციას „Thunderball“ ერქვა და შესაბამისი სიჩქარით წარიმართა. ტერორისტები, რომლებსაც ტყვეები ჰყავდათ, სამხედროების ჩამოსვლის შემდეგ 15 წამში (!) განეიტრალდნენ, ხოლო ერთი საათის შემდეგ პირველი თვითმფრინავი მძევლებით წარმატებით აფრინდა ენტებეს აეროპორტიდან. ტერმინალის შტურმის დროს დანაკარგები მინიმალური იყო, ერთ-ერთი მძევალი მისი დაუდევრობის გამო გარდაიცვალა და უკვე ოპერაციის დასასრულს თავდასხმის განყოფილების უფროსი, ისრაელის მომავალი პრემიერ მინისტრის ბენიამინ ნეთანიაჰუს უფროსი ძმა, ჯონათანი, ზურგიდან მოკლეს. ახლა ძველ ტერმინალს უგანდის არმია და გაერო იყენებს და იმ ეპოქის ძველი თვითმფრინავები კვლავ რჩება აეროდრომზე.
3. მარაბუ
ეს უზარმაზარი ფრინველები უგანდელებისთვის ისეთივე ნაცნობია, როგორც ჩვენთვის ყვავები ან მტრედები. მარაბუ იკვებება ხვლიკებით, მღრღნელებით, მწერებით, მაგრამ ლეში რჩება მთავარ საკვებად. ქალაქებში, როგორიცაა კამპალა, ფრინველებს საკმარისი საჭმელი აქვთ, დედაქალაქის ბევრ ნაწილში ნაგავსაყრელებისა და ცუდი სანიტარული პირობების წყალობით.
4. უსაფრთხოება
უგანდა შეიძლება იყოს პირველი ქვეყანა, რომელსაც დღეში სამჯერ მაინც გაგჩხრეკენ. 2010 წელს სომალის ისლამისტურმა ორგანიზაციამ ალ შაბააბმა კამპალაში ორი ტერორისტული თავდასხმა განახორციელა, რასაც 74 ადამიანი ემსხვერპლა. მსგავსი ტრაგედიის განმეორების თავიდან ასაცილებლად, ახლა ნებისმიერი საზოგადოებრივი ადგილის შესასვლელთან არის დაცვა ლითონის დეტექტორებით. არ აქვს მნიშვნელობა მეათეჯერ შეხვედით სასტუმროში, წახვალთ სუპერმარკეტში თუ კაფეში - ყოველთვის შეგამოწმებენ, ზურგჩანთას და მანქანას გაჩხრეკენ და მხოლოდ ამის შემდეგ შეგიძლიათ უფრო შორს წასვლა. 
5. წყალი
აფრიკის ქვეყნებში სასმელი წყლის პრობლემა საკმაოდ მწვავეა. ადგილობრივ წყალში დიდი რაოდენობით ბაქტერიების არსებობის გამო, რომელთანაც ჩვენი ორგანიზმი უბრალოდ არ არის ადაპტირებული, უმჯობესია არავითარ შემთხვევაში არ გამოვიყენოთ იგი. სწორედ ამიტომ, დალუქული ბოთლები სასმელი წყლით გამოიყენება სასმელად ან თუნდაც კბილების გასახეხად.
რაც შეეხება სასმელებს, უგანდაში, კოლონიური დროიდან, დაიწყეს ყავის და ჩაის მოყვანა, რომელსაც სვამენ აქ, ისევე როგორც ინგლისში, რძით. ხოლო უგანდური არაბიკა ერთ-ერთი საუკეთესო ჯიშია აფრიკაში და შეადგენს ქვეყნის მთლიანი ექსპორტის დაახლოებით 95%-ს. ალკოჰოლისგან ქვეყანა აწარმოებს საკმაოდ კარგ ლუდს (Castle, Club, Eagle და Nile Special) და იაფ და არც თუ ისე კარგ ჯინს.
6.ბოდა-ბოდა
ჩინური ან ინდური მოტოციკლები 125კუბ/სმ. ძრავით. - ალბათ ყველაზე პოპულარული სატრანსპორტო საშუალებაა უგანდაში. უცნაური სახელი მომდინარეობს ინგლისური სიტყვიდან "border" - საზღვარი. ჯერ ველოსიპედების, შემდეგ კი მოტოციკლების მგზავრებისთვის ადგილების გამოყენების კულტურა წარმოიშვა კენიასა და უგანდას შორის სასაზღვრო გადასასვლელის საჭიროებიდან. და რადგან ხალხი ორივე მიმართულებით მოგზაურობდა, სიტყვა „საზღვარი“ ორჯერ მეორდებოდა.
