კრისტინ დავუდმა ქმარი შაჰზადი და 19 წლის ვაჟი სულეიმანი ბოლოს 18 ივნისს ნახა. ის იდგა გემბანზე ატლანტიკის ოკეანეში იმ მომენტში, როდესაც ხუთი ადამიანი ავიდა პატარა ტიტანის წყალქვეშა ნავზე. ჩაყვინთვის წინ ტექნიკოსებმა სარქველი გარედან დაკეტეს. პაკისტანური წარმოშობის ბრიტანელი ბიზნესმენისა და მისი ვაჟის გარდა, ტიტანზე იმყოფებოდნენ ბატისკაფის OceanGate შემქმნელის 61 წლის ხელმძღვანელი სტოკტონ რაში, 59 წლის ბრიტანელი მილიარდერი და მოგზაური ჰამიშ ჰარდინგი და 77 წლის მფრინავი - ფრანგი წყალქვეშა მკვლევარი პოლ-ანრი ნარჟოლა.

კრისტინ დავუდი იხსენებს, რომ სულეიმანმა რუბიკის კუბი, ხოლო, მამამ კი კამერა აიღო, რათა წყალქვეშა პეიზაჟები გადაეღო ტიტანის ერთადერთი ფანჯრიდან.შაჰზიდი 2012 წელს ტიტანიკიდან ამოტანილი არტეფაქტების გამოფენას ეწვია და მას მერე ავად გახდა ჩაძირული ლაინერის ამბით.

ტიტანიკის ექსპედიცია დავუდის ოჯახისთვის დაიწყო 14 ივნისს, როდესაც ისინი გაფრინდნენ ტორონტოში. სენტ-ჯონის პორტში ფრენის გაუქმებამ ისინი არ განაწყენა, მხოლოდ ქალაქში სეირნობის საბაბი მისცა, მაგრამ მეორე დღეს ფრენა კვლავ გაუქმდა. შემდეგ ოჯახს შეეშინდა, რომ ჩაყვინთვის გამოტოვებას რისკავდნენ. ახლა უკვე კრისტინ დავუდი ფიქრობს, რომ კარგი იქნებოდა თუ ისინი ნიუფაუნდლენდამდე ვერ ჩავიდოდნენ.

კრისტინთან ერთად დამხმარე გემზე "პოლარული პრინცი" იმყოფებოდა 17 წლის ქალიშვილი ალინა. შაჰზადი ოცნებობდა, რომ მთელი ოჯახს ენახა ტიტანიკის ნამსხვრევები, მაგრამ პირველად ვაჟთან ერთად გადაწყვიტა ჩაყვინთვა. წინა დღით ბიზნესმენი სიხარულს ვერ მალავდა მოახლოებული ღონისძიებით, სულ ამბობდა: „ხვალ ჩავყვინთავ! ხვალ ჩავყვინთავ!"

18 ივნისს კარგი ამინდი იყო, მზე ანათებდა და მცირე ღელვა იყო ზღვაზე.

" მშვიდობიანი დილა იყო“ - იხსენებს კრისტინ დავუდი New York Times-თან ინტერვიუში.

გარკვეული პერიოდის შემდეგ, რაც "ტიტანი" ოკეანის სიღრმეში ჩავიდა ქალმა შემთხვევით გაიგო, რომ კომუნიკაცია ბატისკაფთან დაიკარგა. აშშ-ს სანაპირო დაცვამ დაადასტურა, რომ ეს მოხდა ჩაყვინთვიდან 1 საათისა და 45 წუთის შემდეგ. გუნდმა სწრაფად დაამშვიდა კრისტინი და თქვეს, რომ ტიტანთან კომუნიკაცია კოდირებული კომპიუტერული ტექსტური შეტყობინებების გამო ხშირად წყდება. თუ მარცხი ერთ საათზე მეტხანს გაგრძელდება, მაშინ ჩაყვინთვა ჩერდება, ტიტანი ჩამოაგდებს ბალასტს და იწყებს ზედაპირზე ამოსვლას.

რამდენიმე საათის განმავლობაში კრისტინ დავუდი არ ტოვებდა გემბანს, იყურებოდა წყლის ზედაპირზე, იმ იმედით, რომ დაინახავდა ამოსულ ბატისკაფს. ოთხი დღის განმავლობაში, მთელი სამძებრო სამუშაოების განმავლობაში, დამხმარე გემი დარჩა ტიტანიკის ჩაძირვის ადგილზე. აშშ-ს სანაპირო დაცვამ, რომელმაც აღმოაჩინა ტიტანის ნამსხვრევები, მაშინვე განუცხადა მგზავრების ახლობლებს, რომ, სავარაუდოდ, ბატისკაფი მყისიერად გაბრტყელდა და დაიმსხვრა ასობით ნაწილად, შესაძლოა მიკრობზარების გამო, რომლებიც გაჩნდა კორპუსში ექსპლუატაციის დროს.

ტიტანის მეგობრები და წინა მგზავრები იხსენებენ, რომ სტოკტონ რაში თავს უფრო მეცნიერად თვლიდა, ვიდრე ბიზნესმენად. ბატისკაფში ერთი ადგილის ღირებულება 250 ათასი იყო დალაპარაკება. პლანეტარული მეცნიერი ალან სტერნი ერთხელ შეხვდა რაშს. OceanGate-ის ხელმძღვანელმა შეიტყო შტერნის წარსულის შესახებ. გაიგო, რომ ის იყო თვითმფრინავის პილოტი, პოლარული მკვლევარი, ნასას პლუტონის კვლევის ხელმძღვანელი, მან შესთავაზა მას ბორტზე უფასო ადგილი.

ჰამიშ ჰარდინგი, რომელიც კოსმოსში გაემგზავრა Blue Origin-ის ხომალდით, რომელსაც მილიარდერი ჯეფ ბეზოსი ფლობდა, გახარებული იყო, რაშის გუნდს რიმ შეუერთდა. ჩაყვინთვის წინა დღეს მან გამოაქვეყნა ოთხი სურათი, მათ შორის თავად ბატისკაფის და პატარა თეთრი დროშის, რომელზეც ექსპედიციის წევრებმა თავიანთი სახელები დატოვეს.

ჰარდინგმა დეტალურად აღწერდა ამინდს, ყვებოდა, თუ როგორ ემზადებოდა გუნდი ჩაყვინთვისთვის.

„ამავდროულად, წინ ბევრი სამზადისი გველის“- წერს ის თავის ბოლო პოსტში. ”მეტი სიახლე ექსპედიციის შესახებ, თუ ამინდი ამის საშუალებას მოგვცემს."”

ჩაყვინთვის დაწყებამდე ყველამ შეიმუშავა თავისი როლი ბორტზე.

”ეს იყო კარგად დადგმული ოპერაცია, რასაც ვუყურებდით, რჩებოდა შთაბეჭდილება თითქოს რომ მათ ეს ადრეც არაერთხელ გაუკეთებიათ.” - აღნიშნავს კრისტინ დავუდი.

ჩაყვინთვის წინა დღეს სტოკტონ რაშმა ექსპედიციის წევრებს ურჩია სპეციალური დიეტა: გამოტოვონ ყავა დილით, მანამდე კი აირჩიონ საკვები ტოქსინების დაბალი შემცველობით. ბორტზე სქელი წინდები და ქუდის წაღება ურჩიათ, რადაგან ღრმად ჩასვლის მერე ბატისკაფზე აცივდებოდა.

მან გააფრთხილა, რომ გარე პროჟექტორები, სანამ ტიტანი ფსკერზე ჩავიდოდა გამოირთვებოდა ბატარეების დაზოგვის მიზნით და გაანათებდა მხოლოდ ბოლოში. ბორტზე ასევე ბნელი იქნებოდა, სინათლე მხოლოდ კომპიუტერის ეკრანებიდან გამომავალი ერთადერთი შუქი იქნებოდა.

როგორც გართობის ფორმა, რაშმა ურჩია მგზავრებს ჩამოეტვირთათ რამდენიმე საყვარელი სიმღერა.

”მხოლოდ არავითარი ქანთრი." - სთხოვათ მან.

„ტიტანი“ ატლანტის ოკეანის ფსკერზე ნელ-ნელა - წუთში დაახლოებით 25 მეტრით ჩავიდა, ისე რომ მგზავრები კომფორტულად იყვნენ. ისინი ილუმინატორთან ახლოს ისხდნენ, რათა იშვიათი ბიოლუმინესცენტური ზღვის არსებები დაენახათ, რომლებიც ვარსკვლავებში ჩაძირვის შეგრძნებას იძლეოდნენ. როდესაც ტრაგედია მოხდა, ყველანი მომენტალურად დაიღუპნენ, შეშინებაც კი ვერ მოასწრეს...