დედა ყველაზე წმინდაა... დედის მიმართ ყველა სხვადასხვანაირად გამოხატავს სიყვარულსა და პატივისცემას. რაც არ უნდა გავაკეთოთ, როგორც არ უნდა გამოვხატოთ ჩვენი გრძნობები, დედის ამაგი შეუფასებელია, მაგრამ რაიმე ხერხითა და ფორმით უნდა შევძლოთ...

სამწუხაროდ, ზოგი ვერ ახერხებს, ვერ ასწრებს, იგვიანებს... დედა მიდის... და მერე ნანობ დაკარგულ დროს. დროს, რომელსაც უკან ვერ დააბრუნებ და ვერ შეცვლი ისე, სინდისთან ბოლომდე მართალი იყო.

სწორედ იმიტომ რომ არ დავკარგოთ დრო, რომელიც ისედაც მალე მიფრინავს არ უნდა დავიზაროთ არც ერთი წამი და ყოველ დღე ისე ვიცხოვროთ როგორც უკანასკნელი ...ისე გამოვხატოთ გრძნობები დედის და სხვა საყვარელი ადამიანების მიმართ, რომ არასდროს დაგვუფლებოდეს დანაკლისისა და სინანულის გრძნობა.

ვაჟა-ფშაველას მეზობელი ქალი ჰყვება: