დღეს ბევრი საუბრობს რთულ ცხოვრებაზე და იმ სიმშვიდეს და სტაბილურობას მისტირიან, რომელიც სსრ კავშირში იყო. ყველაზე ხშირად კი, მათგან, დაახლოებით, ასეთი ფრაზა ისმის: «როგორი ქვეყანა იყო, ომი მოიგო, მრეწველობა ააყვავა, კოსმოსში პირველი თანამგზავრი გაუშვა, ჩვენი ყველას ეშინოდა, ყველას ჰქონდა მუშაობის და დასვენების უფლება და საშუალება, იყო სტაბილურობა, სიამაყე... და ასეთი ქყეყანა დაანგრიეს!
სინამდვილეში, საბჭოთა კავშირში კარგად მხოლოდ ისინი ცხოვრობდნენ, ვისაც დეფიციტურ საქონელზე, ეპიზოდური კი არა, მუდმივი წვდომა ჰქონდა და ვინც სოციალური პრივილეგიებით სარგებლობდა. მათ შორის: პარტიული ნომენკლატურიის წარმომადგენლები, საწყობის გამგეები, საქონელმცოდნეები, მაღაზიის დირექტორები, გამყიდველები, დამლაგებლები და მათთან დაახლოვებული პირები. სხვა ყველა კი, გამუდმებით რიგში იდგა.
სხვადასხვა დროს, ხალხი რიგში, სხვადასხვა მიზეზის გამო იდგა. ამის მიზეზი უფრო ხშირად, დეფიციტური პროდუქტი იყო, ხან კი ელემენტარული, საბაზო პროდუქტების გამოც. იყო შემთხვევები, როცა ხალხი, წარმოუდგენელი მასშტაბით, ხელოვნებისთვის, ისტორიისთვის და ცოდნისტვის იკრიბებოდა. აქ 12 ეპიკური რიგის ფოტოს წარმოგიდგენთ, რომელიც საბჭოთა ადამიანის ცხოვრებას ყველაზე კარგად აღწერს.1924 წელი — ბელადთან დამშვიდობების მსურველთა რიგი
მუშები სამუშაო დღის შემდეგ, ხელფასის რიგში დგანან. 1926 წ.
რიგი მავზოლეუმთან. 1970 წ.
1974 წ. მოსკოვში «ჯოკონდა» ჩამოიტანეს და საბჭოთა მოქალაქეები მაშინვე რიგში ჩადგნენ ხელოვნების შესაცნობად.
ხალხის მსვლელობა ჯარისკაცის საფლავთან, 1975 წ.
1989 წელი — მთელი ქვეყანა კვების ბარათებზე იყო. ეს კი, სტანდარტული რიგია ამ ბარათების ასაღებად. ბარათის აღების შემდეგ კი, საჭირო იყო, უკვე პროდუქტის ასაღებ რიგში ჩადგომა.
რიგი სიგარეტზე, გასული საუკუნის 80–იანი წლების ბოლო პერიოდი.
სსრ კავშირი დაშლის პირას იყო, როდესაც ქვეყანაში პირველი «მაკდონალდსი» გაიხსნა.
რიგი ბანკში
ასეთი რიგი ჯერ სპირტული სასმელების მაღაზიებთან იდგა, ხოლო შემდეგ, იგივე ადამიანები, უკვე ცარიელი ბოთლების მიმღებ პუნქტებთან დგებოდნენ რიგში.
არა მხოლოდ საკვებს ან ფულს შეეძლო ხალხის უზარმაზარ რიგებში ჩაყენება. მაგ., ეს რიგი საგაზეთო ჯიხურთან არის. 1958 წ.
გუმი (ГУМ), — სახელმწიფო უნივერმაღი მოსკოვის ცენტრში, რომელშიც რიგი, გახსნის დღიდან, ყოველთვის იყო.
და ამ წარმოუდგენელი დეფიციტის ფონზე, გაჭირვებაში მყოფი საბჭოთა ადამიანების დასახმარებლად, «ფარცოვშიკები» «გამოჩნდნენ». ფანჯარა, მატერიალური კეთილდღეობის მაცდურ სამყაროში, საბჭოთა კავშირში, სწორედ მათ «გაჭრეს»... შეეძლოთ, სრული დეფიციტის პირობებში, ნებისმიერი ნივთის, თუ მედიკამენტის შოვნა: ჯინსი, უცხოური სამოსი, წიგნები, ჟურნალები, კასეტები, ალკოჰოლი, სიგარეტი — ყველაფრი, რაზეც კი შეეძლო საბჭოთა ადამიანს ეოცნება...
ფარცოვკა — სლენგი არის და იატაკქვეშეთში, რიგითი მოქალაქეებისთვის ხელმიუწვდომელი საქონლის, ყიდვა-გაყიდვას ნიშნავს. საბჭოთა კავშირში ხელზე ნივთების ყიდვა-გაყიდვას და თვით მოვლენას, — «ფარცს» ეძახდნენ. ფარცოვშიკები პროფესიონალებად და მოყვარულებად იყოფოდნენ: პირველისთვის ეს ბიზნესი იყო, ხოლო მეორესთვის — ერთეული მოვლენა. ამ საქმიანობით მუდმივად დაკავებულები, სადღაც დარაჯებად ფორმდებოდნენ და დღის მანძილზე, საკუთარ საქმიანობას ეწეოდნენ. ხოლო, «მოყვარულებს», თუ უცხოური ნივთი ჩაუვარდებოდათ ხელში, საკუთარ წრეში ყიდიდნენ ან საკომისიო მაღაზიებში აბარებდნენ. გაგრძელება >>>