კიდევ კარგი, ბევრი არ არის ქართველებს შორის ისეთი, ვინც ფიქრობს, რომ ჩინგიზ ყაენის შთამომავლები არიან ქრისტიანობის მხსნელები.

ყიფჩაკი იყო ზუსტად ის თათრული სახელმწიფო, რომელიც დღევანდელ რუსეთში ლურჯი ურდოს და თეთრი ურდოს გაერთიანების შემდეგ შეიქმნა. დიახ, მონღოლთა ოთხი სამეფოდან ერთ -ერთი იყო სწორედ ახლანდელი რუსეთი (დანარჩენი სპარსეთის ილხანთა დინასტია, ჩაგატაი სახანო ცენტრალურ აზიაში და ჩინეთის იუანის დინასტია.)კი, ჩინგიზ ყაენმა თავისი იმპერია ოთხ შვილს გაუნაწილა. ოგედეის გადასცა ჩინეთი. ბათუს კი- ახლანდელი რუსეთის ტერიტორია.

ბათუ შეიჭრა რუსეთში!

სხვათა შორის, მან გაანადგურა დედაქალაქი კიევიც 1240 წელს, მაგრამ ახლანდელი რუსეთისგან განსხვავებით, კიევის რუსეთი არ შედიოდა ოქროს ურდოში, იყო დამოუკიდებელი ვასალური სახელმწიფო, რომელიც ხარკს უხდიდა მხოლოდ. ურდოს რუთენია განიხილებოდა როგორც პერიფერიული მცირე ინტერესი მანამ, სანამ იგი განაგრძობდა ხარკის გადახდას (რამაც დღევანდელი უკრაინა იხსნა კიდეც გამონღოლებისგან, სლავური სისხლის მონღოლურით ჩანაცვლებისგან).

ბათუმ ახლანდელი რუსეთის მაშინდელ ტერიტორიაზე მცხოვრებ ოჯახებს დაავალა - თითოეულ ოჯახს მონღოლი მუჟიკებისგან გაეჩინა ვაჟი! რომელ ოჯახსაც ზრდასრული ქალიშვილი არ ჰყავდა, ცოლს უნდა გაეჩინა მონღოლისთვის ვაჟი!სანამ ბიჭი არ გაჩნდებოდა, გოგონებს არაფრად თვლიდნენ!(ანუ ფაქტიურად, სლავური ოჯახი აღარ დატოვა გაუმონროლებელი!)
საიდან მოდის მამის სახელი, ვთქვათ "ჯოჩივიჩ", "ჩაგატაივიჩ", "ოგედეივიჩ"
ანუ вич მონღოლთა ნაბიჭვარს ნიშნავდა!რამდენადაც რუსი სლავი ქალები მართლაც ძალიან ლამაზები იყვნენ ამ უჯიშოებისთვის, წინდებულები "в" და "на" დაუტოვეს გოგონებს. რა კონტექსტით, მიხვდებით განუმარტავადაც!!! ამ წინდებულების გაერთიანებით წარმოიქმნა "ვნა" :"ჯოჩივნა", "ჩაგატაივნა", "ოგედეივნა".

და დღესაც მამის სახელებით მიმართვის ტრადიცია, მამის სახელის წარმოჩენა პასპორტში აქტუალურია რუსეთში.

ჩინგიზ ყაენის შვილების არცერთი ახალი სახანო არ იყო უფრო ძლიერი, ვიდრე მოსკოვი, თითოეული სახანო საბოლოოდ შეუერთდა მას. ციმბირის სახანოც ყიფჩაკის შემადგენლობაში იყო.

300 წელი ცოტა არ არის!