ნახეთ რას ფიქრობდა XX საუკუნის უდიდესი მეცნიერი-ალბერტ აინშტაინი ღმერთზე.

1930 წლის 12 აპრილს ალბერტ აინშტაინი დაესწრო კონცერტს ბერლინში. ბრუნო ვალტერი დირიჟორობდა ბერლინის ფილარმონიულ ორკესტრს ბახის, ბეთჰოვენისა და ბრამსის უკრავდა, სოლისტად იეჰუდი მენუჰინი. სპექტაკლით იმდენად აღფრთოვანებული იყო მსოფლიოში ცნობილი ფიზიკოსი, რომ ბოლოს მენუჰინს გადაურბინა, მოეხვია და უთხრა: „ახლა ვიცი, რომ ღმერთია ზეცაში“.

აინშტაინი ბევრს ლაპარაკობდა ღმერთზე. მან არაერთხელ მიმართა მას თავის ფიზიკაში - იმდენად, რომ მისმა მეგობარმა, ნილს ბორმა ერთხელ გაკიცხა ის, რომ გამუდმებით ეუბნებოდა ღმერთს, რა შეეძლო გაეკეთებინა.

ის „აღტაცებული იყო იესოს მანათობელი ფიგურით“. მას სჯეროდა, რომ „ჩვენი მისწრაფებებისა და განსჯის უმაღლესი პრინციპები მოცემულია ებრაულ-ქრისტიანულ რელიგიურ ტრადიციაში“.

მან თქვა - "მინდა ვიცოდე ღმერთის აზრები. ყველაფერი დანარჩენი უბრალოდ დეტალია"

აინშტაინის ღმერთი იყო ფილოსოფიის ღმერთი და არა რელიგია. როდესაც ჰკითხეს მრავალი წლის შემდეგ, სწამდა თუ არა მას ღმერთის, მან უპასუხა: „მე მჯერა სპინოზას ღმერთის, რომელიც ავლენს თავს ყველა არსებულის კანონიერ ჰარმონიაში, მაგრამ არა ღმერთის, რომელიც ზრუნავს კაცობრიობის ბედზე და ქმედებებზე.

"ადამიანური არსება ჩვენ მიერ „სამყაროს“ წოდებული მთელის ნაწილია... დროში და სივრცეში შეზღუდული ნაწილი. ის განიცდის თავის აზრებს და გრძნობებს, როგორც სხვებისგან განცალკევებულს, როგორც საკუთარი ცნობიერების ერთგვარ ოპტიკურ ბოდვას. ეს ბოდვა ჩვენთვის არის ციხე, რომელიც გვზღუდავს ჩვენი პირადი სურვილებითა და ახლობელი რამდენიმე ადამიანის მიმართ სიყვარულით. ჩვენი ამოცანა უნდა იყოს გავთავისუფლდეთ ამ ციხიდან ჩვენი თანაგრძნობის გაფართოვებით, რათა მივიღოთ ყველა ცოცხალი არსება და მთელი ბუნება და მისი სილამაზე."-ამბობდა აინშტაინი.