"დგება გიორგობა და ყველაზე მეტად უხარიათ წმ. გიორგის სახელობის ტაძრების მღვდლებს, ცოტას სულს მოითქვამენ, თუ ეპისკოპოსი არ აცლის ხელიდან: ცხვრები ცხვრებიი და ფულიიი, ბევრი სანთელი იწვის გიორგობას, უყვართ ქართველებს, ყოველ შემთხვევაში აქამდე უყვარდათ ბღუჯა-ბღუჯა სანთლების აალება ტაძრებში. ერთ კილო პარაფინს (დაახ.400-500 ც სანთელი) მინიმუმ 120 ლარი მოაქვს, 8 კილო პარაფინს უკვე ათასი ლარი მოაქვს. ამას შესაწირ ყუთში მორწმუნეთა ძუნწურად თუ გულუხვად ჩაყრილი ფულიც მიამატე და ესეც ჩვენი მღვდლების გიორგობა და მორწმუნე ქართველი ერის მიერ მამაპაპური მოცელთამოყორვა ქართველურად))

ქაშვეთში სულ ცოტა 50 000 ათასი ლარი შედის გიორგობას, ოღონდ ეს მღვდლების არ გეგონოთ, საპატრიარქოს მიაქვს. ასე რომ საპატრიარქოსთვისაც კარგი ხეირია გიორგობები. ესეც ჩვენი ქართული გიორგობები...

ბავშვობაშიც და მერეც საოცრად მიყვარდა საეკლესიო დღესასწაულები, ის ნეტარება და ბედნიერება რაც ახლდა ამ დღესასწაულების შეგრძნებას, ძნელი გადმოსაცემია, სულ სხვა შეგრძნება იყო და არა მხოლოდ ჩემთვის იყო ასე, ზოგადად იყო ასეთი ყველასთვის, ალბათ დამეთანხმებით ხნიერებიც და ჯეელებიც. დღეს გაფერმკრთალდა და ნაძალადევი გახდა (საეკლესიო და ეროვნული დიდი აგონიის გამო) ეს დღესასწაულები, ყალბი და მექანიკური მილოცვებად და აღნიშვნებად იქცა, ვერავის ვამჩნევ ნამდვილ სიხარულს ვერც "დიდთა" ქართველთა, ვერც მცირეთა, ვერც სასულიეროთა, ვერც საეროთ. ამ 10 წელიწადში სწრაფად გაცვდა და გაიცრიცა ჩვენი ეკლესიურობა და ეკლესია, ისე როგორც ეს ჩვენი მესენჯერები სადღესასწაულო მისალოცი გიფებისაგან ამ ბოლო სამ წელიწადში... გიფებს ვინ ჩივის, ქართველ ერს აღარაფერი აქვს სასიხარულო და სადღესასწაულო ამჟამად..." - წერს სოციალურ ქსელში დეკანოზი ილია ჭიღლაძე.