სიტყვა ფოტოგრაფია ბერძნულიდან მომდინარეობს, რაც პირდაპირი თარგმანით სინათლის ხაზვას ნიშნავს. კარგად მოგეხსენებათ, რომ ძველად, ფოტოს გადაღება საკმაო ფუფუნებას წარმოადგენდა, ვინაიდან უდიდეს ხარჯებთან და ამავდროულად, ცოდნასთან იყო დაკავშირებული, რისთვისაც არსებობდნენ სპეციალური ფოტოგრაფები "ფოტოს გადასაღებ დაწესებულებებში", ან ხდებოდა მათი დანიშნულების ადგილამდე ტრანსპორტირება მსურველთა მიერ.

ხშირად, მხოლოდ ერთ ფოტოს შეუძლია უდიდესი აზრი გადმოსცეს და იმეტყველოს უამრავი წლის წინ მომხდარ მოვლენაზე, რაც გაიძულებს მოექცე იმ ჩარჩოებში და გახდე ამბის მაზიარებელი. ფოტო, ეს ხომ ერთადერთი უნიკალური საშუალებაა დაამყარო კავშირი უამრავ ტკბილ მოგონებასთან, სადაც მთელი წარსული ცხოვრება, ბედი თუ უნიკალური ამბავია კომბინაციაში. თუმცა, მარტო ფოტოს ხილვა არას იმეტყველებს, თუ მასზე აღბეჭდილი მთავარი "ფიგურა" არ იმუშავებს ერზე განსაზღვრულ როლს. მაგრამ, ფოტოგრაფიის ტექნიკის განვითარებისა და ფოტოგრაფიული პროცესების გამარტივებასთან ერთად, გაიზარდა ფოტოგრაფიული საქმიანობის მოსურნეთა რიცხვი, რაც გულისხმობს დღევანდელ თაობას, რომელთაც ყველანაირი პირობა გააჩნიათ ფოტოს გადაღებისთვის, რათა აღბეჭდონ საჭირო კადრი საჭირო დროსა და მომენტში, ფანტაზიასაც არანაირად არ უჩივიან და თუ გაუმართლათ, მალევე ხდებიან პოპულარულები.

ყველაზე საშინელი რა შეიძლება მოხდეს წვეულებაზე, ან მეგობრის დაბადების დღეზე, სადაც ახალგაზრდები ოცდაოთხი საათი ერთად ხართ და ერთობით? ალბათ იფიქრეთ, რომ ზედმეტი სიმთვრალე, თუმცა არა. ვინც პირველი იძინებს, ის ყველაზე მეტად იტანჯება. ყველა წვეულების ოქროს წესია, რომ არ დაიძინო პირველმა. რატომ? მარტივია და ძნელი წარმოსადგენი, აღმოჩნდე ისეთ ცუდ სიატუაციაში, როგორზეც ვერასდროს იფიქრებდით. თუმცა, მოსაგონებლად სახალისო თემა გარანტირებული გექნებათ, ბოლოს და ბოლოს, ყოველდღე ხომ არ გექმნებათ მსგავსი სახალისო სიტუაცია?

დღევანდელი კრებულის გმირებმაც არ იცოდნენ ამ ოქროს წესის შესახებ და შედეგმაც არ დააყოვნა.

რა ხდება, როდესაც წვეულებაზე ჩაგეძინება?