პატიმრობას შეუძლია დაანგრიოს ადამიანის სხეულიც და გონებაც. რატომ შეიპყრო ახალგაზრდა ლამაზმანი საკუთარმა დედამ და რა მოუვიდა მას ციხიდან გამოსვლის შემდეგ

”ბატონო გენერალურ პროკურორო, მე მაქვს პატივი გაცნობოთ უკიდურესად სერიოზული ვითარების შესახებ. მე ვსაუბრობ გოგონაზე, რომელიც მადამ მონიერის სახლში არის გამოკეტილი. გოგონას ძინავს დამპალ ხალიჩაზე საკუთარ განავლის მასებს შორის ”, - ნათქვამია ანონიმურ წერილში, რომელიც საფრანგეთის ქალაქ პუატიეში გაუგზავნეს პოლიციას 1901 წელს.

მონიერი კეთილშობილი და პატივსაცემი ოჯახი იყო. მადამ მონიე და მისი მეუღლე სათნოების ნიმუშებად ითვლებოდნენ: ძალიან მორწმუნეები, მათ გულუხვად შეწირეს საქველმოქმედო ორგანიზაციას და ზოგადად კარგი ავტორიტეტით სარგებლობდნენ მოქალაქეებში.

მონიერების სახლი


მაგრამ ამ ფასადის მიღმა საშინელი სიმართლე იმალებოდა. პოლიციას ჯერ კიდევ ახსოვდა, როგორ გაქრა 25 წლის წინ ლუიზა-ლეონარდასა და ჩარლზ-ემილ მონიერის ოჯახში მათი ახალგაზრდა ლამაზი ქალიშვილი, ულამაზესი თმებით, თვალებითა და აღნაგობით. სად წავიდა, გამოძიებამ ვერ გაარკვია. როდესაც პოლიცია მივიდა მონიერის სახლში, ლუიზა-ლეონარდა ღირსეულად იქცეოდა. მაშინაც კი, როდესაც ოფიცრებმა საიდუმლო ოთახი იპოვნეს და გატეხეს, ამანაც არ შეცვალა ლუიზა-ლეონარდო.

აბსოლუტური სიბნელე სუფევდა საწოლ ოთახში: ფანჯრები მაღლა იყო ჩასმული. დამპალ ჩალის ლეიბზე, თავის საკუთარ ექსკრემენტებსა და საჭმლის ნაგლეჯ ნარჩენებს შორის, გაცვეთილი ქალი იწვა, ახლა ის 49 წლის იყო, მისი სიმაღლე 170 სანტიმეტრი იყო, წონა არა უმეტეს 26 კილოგრამისა.

ირგვლივ ვირთხები დარბოდნენ - ბლანშის ერთადერთი თანამგზავრები ხანგრძლივ პატიმრობაში. მათ აქედან სარგებელი ჰქონდათ - დედა ქალიშვილს აძლევდა საკუთარი კერძის ნარჩენებს, რომელსაც ბლანში ბეწვიან მეზობლებს უნაწილებდა.

როდესაც ქალი სახლიდან გამოიყვანეს, პლედებში გახვეული, ლუიზა-ლეონარდა მისაღებში იჯდა და ყავას სვამდა. ბლანში საავადმყოფოში გაგზავნეს. ჭორების თანახმად, იგი მშვიდად იქცეოდა - თანახმა იყო ჭამაზე, აბაზანაზე და თქვა კიდეც: "რა კარგია!"

ლუიზა-ლეონარდას და მისი უფროსი ვაჟის, მარსელის მიმართ დაიწყო გამოძიება, რომლის მიზანი იყო გაერკვია - რით იმსახურებდა ბლანში ასეთ ჯოჯოხეთს

მიუხედავად იმისა, რომ მონნიერები გულუხვი კეთილისმყოფლები იყვნენ და წარმოშობით დიდგვაროვანი პუატეების ოჯახიდან, ისინი მაინც უცნაურობების მქონე ადამიანები იყვნენ. მუდამ ერთსა და იმავე კაბაში დადიოდა, თითქმის არ იხდიდა.

ბლანშს ჰყავდა უფროსი ძმა, მარსელ მონიერი, რომელსაც ასევე ჰქონდა საკმაოდ უცნაური ბოროტი მიდრეკილებები.

ბლანში მარსელის დაბადებიდან მხოლოდ ერთი წლის შემდეგ დაიბადა. მას ჰქონდა ბედნიერი ბავშვობა, ბევრს თამაშობდა თავის ძმასთან, მაგრამ საკმაოდ ნერვიული იყო. მას შეუყვარდა ადვოკატი, რომელიც მეზობლად ცხოვრობდა, მაგრამ გოგონას დედა სასტიკი წინააღმდეგი იყო. მაგრამ ბლანში განაგრძობდა მასთან შეხვედრას.

ჭორიც გავრცელდა, რომ ბლანში დაორსულდა და თითქოს შვილიც კი გააჩინა - ან ის უკვე გარდაცვლილი იყო, ან იგი მოკლეს.

ბოლოს, უხერხულობის თავიდან ასაცილებლად, ლუიზა-ლეონარდამ ქალიშვილი ჩაკეტა ბნელ ოთახში. ბლანშმა წინააღმდეგობა არ გაუწია - უბრალოდ არ ეგონა, რომ მისი პატიმრობა 25 წელს გაგრძელდებოდა.

მონიერის სასამართლო პროცესი
ბლანში აღმოჩნდა მარტო საკუთარ თავთან 25 წლის განმავლობაში. მისი საყვარელი ადვოკატი 10 წლის შემდეგ გარდაიცვალა, რაც გოგონა "დაიკარგა". ბლანშს მოახლეები უვლიდნენ. ერთ-ერთი მათგანი იყო ფაზი - ქალი, რომელიც მონერის ოჯახს 45 წლის განმავლობაში ემსახურებოდა, ის ყოველთვის სითბოთი ეპყრობოდა ბლანშს, მაგრამ იგი გარდაიცვალა და მომდევნო დაქირავებულ მოახლეებს არ სურდათ უკვე ფსიქიურად შეშლილის დახმარება.
ანონიმური წერილიო სავარაუდოდ მარსელს ეკუთვნოდა. მას შემდეგ, რაც ლუიზა-ლეონარდა დაავადდა, მარსელმა პოლიციას წერილი მისწერა, იმის შიშით, თუ რა შედეგები მოჰყვებოდა ყველაფერს.

1901 წლის 24 მაისს მარსელ მონიერი და მისი დედა დააკავეს.

15 დღის შემდეგ მადამ მონიერი გარდაიცვალა ციხეში.

როგორც მეზობლებმა თქვეს, ზოგჯერ მათ ესმოდათ ყვირილი მონიერის სახლიდან: "წყალობა", "თავისუფლება", "პოლიცია" და "გეხვეწებით". ერთ-ერთმა მოწმემ თქვა, რომ 1892 წლის 16 აგვისტოს მან მოისმინა ქალის ყვირილი: „რა ვქენი, რომ აქ გამომკეტეთ? მე არ ვიმსახურებ ასეთ საშინელ წამებას! Ღმერთი არ არსებობს. ის რომ ყოფილიყო, სიყვარულის გამო არ მომადგებოდა ამდენი ტანჯვა. რატომ არავინ მოდის ჩემს დასახმარებლად? " საინტერესოა, რომ არცერთი მოწმე არ მივიდა თავისი ინიციატივით პოლიციაში.

მარსელს მიუსაჯეს 15 თვით თავისუფლების აღკვეთა.

ბლანშ მონიერი ფსიქიატრიულ საავადმყოფოში დარჩა. მისი ფსიქიკა ვეღარ აღდგა.