ვიქტორიანული ეპოქა — ბრიტანეთის ისტორიის, დედოფალ ვიქტორიას მმართველობის პერიოდი, 1837 წლის 20 ივნისიდან 1901 წლის 22 იანვრამდე. ეს იყო ხანგრძლივი პერიოდი, რომელიც გამოირჩეოდა მშვიდობით, აყვავებით, დახვეწილი სიზუსტეებით და ეროვნული თავდაჯერებულობით. სხვადასხვა მკვლევარის აზრით, ეს პერიოდი დაიწყო 1832 წლის აქტით რეფორმის შესახებ. არსებობდა ძლიერი რელიგიური მოძრაობა უმაღლესი ზნეობრივი სტანდარტებისთვის, რომელსაც ხელმძღვანელობდნენ არაკონფორმისტული ეკლესიები, მაგალითად, მეთოდისტები და ინგლისის დამკვიდრებული ეკლესიის ევანგელური ფრთები. ბრიტანეთის ურთიერთობები სხვა დიდ ძალებთან იყო განპირობებული რუსეთთან დიდი თამაშის კოლონიური ანტაგონიზმით, ყირიმის ომის დროს კულმინაციით. საერთაშორისო თავისუფალი ვაჭრობის შესახებ ბრიტანული პაქტი შენარჩუნებული იყო ქვეყნის საზღვაო და სამრეწველო უზენაესობით. ბრიტანეთმა დაიწყო გლობალური იმპერიული ექსპანსია, განსაკუთრებით აზიასა და აფრიკაში, რამაც ბრიტანეთის იმპერია მის ისტორიაში უდიდეს იმპერიად აქცია. ეროვნულმა თვითდაჯერებულობამ პიკს მიაღწია.

იდეოლოგიურად, ვიქტორიანული ხანაში ხშირი იყო რაციონალიზმისადმი წინააღმდეგობის გაწევა, რამაც განსაზღვრა ჯორჯიანული პერიოდი და გაიზარდა რომანტიკულობასა და თუნდაც მისტიციზმთან მიმართებაში რელიგიის, სოციალური ფასეულობების და ხელოვნების კავშირი.

გვიანმა ვიქტორიანულმა პერიოდმა შემოინახა უამრავი საშინელება ფაქტი, მათ შორის რამდენიმე ესეთი ფაქტი აისახა ფოტოფირზეც და მემკვიდრეობის სახით ისტორიამ შემოგვინახა, ეს პერიოდი ასევე უკავშირდება ფოტოტექნოლოგიის პირველად გავრცელების დროს, დრო ადვილი არ იყო, მედიცინა არც ისე განვითარებული იყო, როგორც დღეს, სიკვდილიანობა - და, პირველ რიგში, ბავშვებში, არასრულწლოვნებში სიკვდილიანობა მასშტაბური იყო. ალბათ სწორედ ამიტომ, ზოგიერთ ქვეყანაში (მაგალითად, კანადაში) გავრცელდა არა მხოლოდ მკვდრების, არამედ ოჯახის გარდაცვლილი წევრების ცოცხალი ნათესავების ფოტოგრაფიის პრაქტიკაც.