ამ ხელოვანმა ძვირფასეულობის შექმნა და დამზადება სულ რაღაც ორი წლის წინ დაიწყო, მაგრამ თამამად შეიძლება ითქვას, რომ მისი საიუველირო მოგზაურობა მანამდეც დაიწყო, ვიდრე ამას გაიგებდა. დედამისი სერთიფიცირებული იუველირია, მაგრამ მას მოუწია მთელი თავისი აღჭურვილობის გაყიდვა მას შემდეგ, რაც შვილი შეეძინა და ის აღარ დაბრუნებულა ამ საქმიანობაში, თუმცა ყოველთვის ნათელი იყო მისი მიდრეკილება უნიკალური სამკაულებისკენ. ავტორმა კი არასოდეს იცოდა რა იყო თავისი გატაცება. ის ცდილობდა ხელოვნების თითქმის ყველა ფორმაში თავის პოვნას - მხატვრობიდან დაწყებული მუსიკის შექმნით, თიხის მოდელირებით, ცეკვით, მაგრამ თავს კარგად ვერ გრძნობდა . ყოველ შემთხვევაში, თინეიჯერობის პერიოდში სამკაულებიც კი გაუკეთებია, მაგრამ წარუმატებლად ჩავარდა მისი მცდელობები გარკვეულ მეტალებზე მუშაობის შესახებ ინფორმაციის ნაკლებობის გამო. დროდადრო ცდილობდა მაგრამ კვლავ წარუმატებლად. ნამდვილი მაგია მოხდა, დაახლოებით ორი წლის წინ როდესაც ერთმა მისმა მეგობარმა იგი ჩაწერა მოკლე შესავალ კურსზე, საიუველირო ნაწარმის დამზადებაზე.

"ამ კურსმა მომცა მხოლოდ ლითონზე მუშაობის ძირითადი ცოდნა, მაგრამ ეს იყო გადამწყვეტი მომენტი, საიდანაც დავიწყებდი და ვიგრძენი, რომ ბოლოს და ბოლოს ჩემი ადგილი ვიპოვნე."