ალფრედ შნიტკე - მეოცე საუკუნის ცნობილი კომპოზიტორია. მის ნაწარმოებებში მუსიკალური ინსტრუმენტები უბრალოდ კი არ ჟღერენ: ისინი ყვირიან, აპროტესტებენ, იცინიან, ტირიან, მხიარულობენ და ცეკვავენ. ხშირად ამას ყველაფერს ერთდროულად აკეთენ! კომპოზიტორისთვის მუსიკა წარმოადგენდა მსმენელთან საუბრის, ერთი შეხედვით უჩვეულო და გაუგებარ სამყაროში მოხვედრის საშუალებას. სამყაროში, რომელიც აოცებს, ზოგჯერ ხელს კრავს, მაგრამ ამავე დროს ხიბლავს და იპყრობს მას, ვისაც მისი სრულად და მთლიანად გაგება სურს.

ალფრედ შნიტკე- რუსი კომპოზიტორი. მეოცე საუკუნის ფაუსტი

შნიტკეს მუსიკის გაგება, ზოგჯერ რთულია. მაგრამ, როგორც უცხო ენას, თუ ჩაუკვირდები და ისწავლი დაინახო კომპოზიტორის მიერ მასში ჩადებული გრძნობები და სახეები, თქვენი ყურადღება დაპყრობილი იქნება უნიკალური ჰარმონიით და სილამაზით. შნიტკე ხომ არა მხოლოდ ქმნიდა მუსიკას, მრავალი წელი მუშაობდა რა მასწავლებლად და მუსიკათმცოდნედ, პირდაპირი გაგებით- ესმოდა მისი შინაარსი და წყობა.

კომპოზიტორის სიკვდილის შემდეგ, მის საფლავზე დადგმული იქნა მემორიალური დაფა რომელზეც გამოსახული იყო სულ რაღაც სამი მუსიკალური სიმბოლო.

შუაში - ნიშანი „პაუზა“ (ბერძ. παυσις გაჩერება, შეწყვეტა),

მის თავზე - „ფერმატა“ (იტალ.fermata- პაუზის ხანგრძლივობის გაზრდის ინსტრუქცია ნებისმიერ დრომდე),

პაუზის ნიშნის ქვეშ კი - ნიშანი „ფორტე-ფორტისიმო“ (forte-fortissimo- ნოტის მაქსიმალურად ხმამაღლა დაკვრის ნიშანი).

ასე შეიქმნა ფრაზა „ დამაყრუებელი და მარადიული სიჩუმე“.

ძალიან ლამაზია, არ მეთანხმებით?

ფანტასტიკური მუსიკაა.... მოუსმინეთ და დატკბით:

იხილეთ ასევე: