დღესდღებით, ჩვენ უამრავი ფოტოს გადაღების საშუალება გვაქვს, მაგრამ აი, ასი წლის წინ კი ხალხს ამის ფუფუნება არ ჰქონდა, და ადამიანები ამ ცხოვრებიდან ისე მიდიოდნენ, რომ უკან, საკუთარი ახლობლებისთვის არანაირ მოგონებას არ ტოვებდნენ. სწორედ მაშინ დასავლეთში თანამედროვე ადამიანისთვის სრულიად გაუგებარი ტრადიცია წარმოიშვა, რომლის თანახმადაც გარდაცვლილთა ოჯახის წევრები თავიანთ მიცვალებულებთან სურათებს იღებდნენ, რომლებითაც შემდეგ საკუთარი სახლის კედლებს რთავდნენ. სწორედ ამგვარად გამოხატავდნენ ადამიანები გარდაცვლილის მიმართ პატივისცემას. მათი აზრით, ეს ფოტოები საიქიოსა და სააქაოს შორის ერთგვარ დამაკავშირებელ ძაფს წარმოადგენდა, რომლებიც ოჯახის წევრებს შორის მარადიულ კავშირს უზრუნველყოფდა.