ფრანკ გოდიოსა და მისი გუნდის დაუღალავი შრომის წყალობით, 2001 წელს ჰერაკლეიონი ხელახლა იპოვეს მას შემდეგ, რაც ის ხმელთაშუა ზღვის ქვეშ თითქმის 1200 წლის განმავლობაში იყო გაუჩინარებული.

ფრანკ გოდიოს ვებსაიტზე, რომელიც ამ წარმოუდგენელი აღმოჩენის სიღრმისეულ ახსნა-განმარტებას იძლევა, ნათქვამია, რომ ”ქალაქი მდებარეობს კვლევის საერთო ზონის 11-დან 15 კილომეტრამდე რადიუსში, აბუქირის ყურის დასავლეთ ნაწილში”.

ფრანკ გოდიომ აღმოჩენის პირველ დღეებშივე მნიშვნელოვანი ინფორმაცია მოიპოვა ჰერაკლეიონის უძველესი ღირსშესანიშნაობების შესახებ, როგორებიცაა ამუნისა და მისი ვაჟის, ჰონსოუს დიდებული ტაძარი (იგივეა, რაც ბერძნებისათვის ჰერაკლე) და ის ნავსადგურები, რომელთა მეშვეობით ერთ დროს მთელი აღებ-მიცემობა და ვაჭრობა კონტროლდებოდა ეგვიპტეში და რომელიც პირამიდების ქვეყნის მოსახლეობის ყოველდღიურ ცხოვრებაზე უდიდეს გავლენას ახდენდა.

გოდიომ ასევე მალე ამოხსნა ისტორიული თავსატეხი, რომელიც წლების განმავლობაში აწუხებდა ეგვიპტოლოგებს: არქეოლოგიურმა მასალამ გამოავლინა, რომ ჰერაკლეიონი და ტონისი სინამდვილეში ერთი და იგივე ქალაქი იყო, რომელსაც ორი სახელი ჰქონდა: ჰერაკლეიონი ბერძნებისთვის, ხოლო ტონისი – ეგვიპტელებისთვის.

წყალქვეშა გათხრებიდან ამოღებული ობიექტები ასახავს ქალაქის სილამაზესა და დიდებას, მისი ბრწყინვალე ტაძრების სიდიადეს და ისტორიული ნაშთების სიუხვეს. აქ იპოვეს კოლოსალური ქანდაკებები, წარწერები და არქიტექტურული ელემენტები, სამკაულები და მონეტები, რიტუალური ობიექტები და კერამიკა – და ეს მთელი დროში გაყინული ცივილიზაციაა.