სულ მალე საიდუმლო, რომელსაც ვატიკანი მალავდა მთელი ამ ხნის განმავლობაში, წმინდა მიწაზე გამოაშკარავდება. ისრაელში სწავლულთა ჯგუფმა შეისწავლა და დაიწყეს წმინდა წერილების ორიგინალური ტექსტის თარგმნა. სავარაუდოდ, ექსპერტებმა შეძლეს ბიბლიის ყველა ვერსიის შეგროვება, ძველი აღთქმის წიგნები ძველი არამეული ენისა და ახალი აღთქმის ძველ ბერძნულ ენაზე, ასევე ახლახან ნაპოვნი ხელნაწერები და მანუსკრიპტები, რომლებიც ატარებენ თავიანთ პირვანდელ მნიშვნელობას. ყველა ამ დასკვნამ მისცათ უფლება ივარაუდონ, რომ წმიდა საყდრის მეფობის დროს ბიბლია დიდად იქნა შეცვლილი, ზოგიერთი ადგილის აზრს თარგმანი ამახინჯებდა და ზოგი ფაქტი მთლიანად წაშლილი იყო.

როგორ ჩნდებიან წმინდა წიგნები, უკვე დიდი ხანია ცხადია. ქრისტიანობა არსებითად პლაგიატურია და იდეები მიიღო სხვადასხვა რელიგიისგან (ძირითადად, ზოროასტრიზმიდან) და აერთიანებდა ამ ყველაფერს საღვთო წერილში სხვადასხვა დროს. ასე რომ, იყო მრავალი ინტერპრეტაცია სხვადასხვა ავტორებისგან, რომლებიც დაიწერა სხვადასხვა ენაზე და სხვადასხვა ხარისხის სანდოობით. ყველა მათგანს გარკვეული მხატვრული ღირებულება ჰქონდა, მაგრამ არც ერთი მათგანი არ ასახავდა თავდაპირველ მნიშვნელობას.

შედეგად, ხელნაწერები ერთმანეთთან არ იყო დაკავშირებული და ეწინააღმდეგებოდა ერთმანეთს. 393 წელს სინოდმა შეადგინა ახალი აღთქმა 27 წიგნიდან. როგორც ხედავთ, ის ოთხისგან არ შედგება, როგორც წარმოდგენილია ახლა.

პირველი საეკლესიო კრება, რომელიც ჩატარდა IV საუკუნეში ბიზანტიის იმპერატორ კონსტანტინე I- ის დროს, თითქმის 300 სასულიერო პირისაგან შედგებოდა. ესენი იყვნენ ქრისტიანობის სხვადასხვა სფეროს წარმომადგენლები. მათ უნდა მიეღოთ ერთიანი გეგმა, აღედგინათ წმინდა წერილებში წარმოდგენილი ყველა მოვლენა და ფაქტი. ზოგიერთმა წარმომადგენელმა უარი თქვა ასეთი ტიპის აფიორაში მონაწილეობაზე, ისინი გამოიკვეთნენ, როგორც საეჭვოები. დანარჩენი მონაწილეები შევიდნენ კონსტანტინეს მიერ დაარსებულ კორექტორში, რომელმაც დაიწყო ხელახალი წიგნების გადაწერა.

კორექტორის მუშაობის შედეგი იყო არამეულ ენაზე დაწერილი მოგვიანებითი ტექსტების განადგურება. ისინი ერეტიკულად გამოცხადდნენ და ცეცხლი წაუკიდეს. ბერძნული ხელნაწერები აღიარებულ იქნა როგორც ავთენტური, კანონიკური, მათგან ყველაზე ძველი თარიღდებოდა 331 წლით.

კონსტანტინეს შემდეგ, წმინდა ტექსტები რამდენჯერმე გასწორდა, მათი ინტერპრეტაცია განმეორებით შეიცვალა, აიკრძალა ბიბლიის მთელი ტომები. სინამდვილეში ეკლესიის მსახურები ქმნიდნენ წმინდა წიგნებს და მათ წარუმატებელ ინტერპრეტაციებს. სინამდვილეში, რატომ შეცვალეს წერილის საწყისი ტექსტი?

ვერსია1. შიში მუდმივად იმორჩილებს ხალხს, რადგან ეს არის გრძნობა, რომელიც ეხმარება გააკონტროლონ ბრბო და მართონ იგი. ქრისტეს დაბადებამდე 4 საუკუნის განმავლობაში და მის შემდეგ დაიწერა მინიმუმ 15 აპოკალიფსი, მოძღვრება მსოფლიოს დასასრულის შესახებ.

ზოგიერთ სწავლება ვარაუდობს რეინკარნაციას, რაც გულისხმობდა იმას, რომ არ არსებობდა ჯოჯოხეთი ან გამწმენდი, იგი ხალხს შიშს აძლევდა. 553 წელს იმპერატორმა იუსტინიანემ ბრძანა რეინკარნაციის დოქტრინა მთლიანად ამოღებულიყო სახარებიდან, რომელიც კონსტანტინე I- ის დროს კორექციისას ნაწილი დატოვეს.

ვერსია 2. ქრისტეს მემკვიდრე. კიდევ ერთი ვერსია ამტკიცებს, რომ ქრისტეს ქორწინების ჩახშობა მიზანმიმართული იყო. იესო 20 წლის ასაკში დაქორწინდა, ქორწინების 13 წლის განმავლობაში, მას ალბათ შეეძინა შვილები, ანუ მისი ოჯახი არ დასრულებულა. ახლა ალბათ მისი შთამომავლები დადიან დედამიწაზე, რომელთაც შეუძლიათ პრეტენზია ჰქონდეთ, არა მხოლოდ საერო ხელისუფლებაზე, არამედ, წმინდა საყდარზეც.

ვერსია 3. უხილავი ფაქტები ქრისტეს ცხოვრებიდან.
სახარების აღმოჩენილი ხელნაწერებიდან მარიამ მაგდალინელი და იუდა მოგვითხრობენ ქრისტეს ბავშვობის შესახებ, რომელიც, როგორც ჩანს, ძალიან ჩვეულებრივი და ადამიანური იყო, ისევე როგორც მისი ახალგაზრდობა. დიდი ხნის განმავლობაში, იესო ცხოვრობდა მშობლიურ სახლიდან დაშორებით, ეგვიპტეში კი ქონდა ხანგრძლივი ოკულტური პრაქტიკა.