ამის შემდეგ, 13 აგვისტოს, საავტომობილო გზების დეპარტამენტმა 6 თვის ანგარიში წარმოადგინა.

რიკოთის საუღელტეხილო მონაკვეთზე დაიწყო მუშაობა, უკვე განხორციელდა 200 კმ-მდე მაგისტრალური საავტომობილო გზის რეაბილიტაცია და მუშაობა მიმდინარეობს 500-ზე მეტ კმ-ზე. განხორციელდა 10 ხიდის მშენებლობა-რეაბილიტაცია და ა.შ.
სხვა პროექტებიც მოვიგონოთ, მაგალითად, ელექტრომანქანების ქარხნის მშენებლობა საქართველოში, თუნდაც აბასთუმანის სრული რეაბილიტაცია, რომელსაც ფონდი “ქართუ’’ ახორციელებს, ან თუნდაც ბაკურიანის მზადება მსოფლიო ჩემპიონატისთვის ზამთრის სახეობებში. აგრეთვე, ძალიან მალე დაიწყება მასშტაბური მშენებლობები კალათბურთში ევროპის ჩემპიონატის სათანადო დონეზე ჩატარების უზრუნველსაყოფად.

აგერ, მსოფლიო დონის უმსხვილესი ირლანდიური ავიაკომპანია შემოვიდა ქართულ ბაზარზე. ხევსურეთს კი უბრუნდება სიცოცხლე. ეს უცბად რაც მომაგონდა, კიდევ რომელი ერთი ჩამოვთვალო. ჯერ მარტო “ქართუ’’ ფონდის მიერ განხორციელებული პროექტები ეყოფოდა პიარზე აწყობილ ხელისუფლებას.

მაგრამ მთავარი რაც მინდა ვთქვა არის ის, რომ მედიის წარმომადგენლები იმას კი არ კითხულობენ რამდენმა ქართულმა კომპანიამ მოიგო ტენდერი, რამდენი ახალი სამუშაო ადგილი გაჩნდა, როგორი იქნება ამ პროექტების ეფექტი საქართველოს მომავალზე ან რა მასშტაბის იქნება საქართველოს მონაწილოება საერთაშორისო გადაზიდვებში, არამედ, ინტერესის საგანს წარმოადგენს სულ სხვა რამ:

ვინ უფრო მწარედ შეაგინა ოპონენტს, დანაშაულის ნიშნებზე რეაგირება ნიშნავს თუ არა მედიაზე ან ბიზნესზე ზეწოლას, რას ვუპასუხებდით ოპონენტებს რომლებსაც მიაჩნიათ, რომ სახელმწიფოს პოლიტიკაში მოისუსტებს დასავლური კურსი. ნებისმიერი შეკითხვა, რომელიც სკანდალური შინაარსის არის ან ნებისმიერი ჭორის საფუძველზეა აგებული გაცილებით უფრო პოპულარულია საინფორმაციო სივრცეში და “ბულინგატორი’’ ჟურნალისტი უფრო დაფასებულია, ვიდრე სიღრმისეულად საკითხების მცოდნე მოაზროვნე. ეს არის რეალობა. მე ვერ ვიტყვი, რომ გარკვეულ უტრირებას ვუკეთებ ამ ყველაფერს, რადგან საყვედურები, რითაც დავიწყე, რომ ე.წ პიარი ვერ მუშაობს, არათუ შემცირდა, არამედ მათმა რაოდენობამ საკმაოდ იმატა."-წერს გია ვოლსკი.