ზვიგენის ადამიანზე თავდასხმის შემთხვევათა 10% ზე ნაკლები, ადამიანის სიკვდილით მთავრდება.

ზვიგენი ადამიანზე თავდასხმას სრულიად გააზრებული ახდენს.

ბუნებამ ზვიგენი სრულყოფილ მკვლელ მანქანად შექმნა, რომელსაც წარმოუდგენელი ყნოსვა აქვს, შეუძლია 1 მოლეკულა 25 კილომეტრის მანძილზე დააფიქსიროს. გააჩნია ასევე, კარგად აზროვნებს და სმენაც არ დაეწუნება.

სპეციალისტები ერთხმად ეთანხმებიან იმ ფაქტს, რომ ზვიგენს საერთოდ არ სიამოვნებს ადამიანის ხორცის ჭამა. მიზეზი შიგთავსია, რომელიც მის ჩვეულ თევზის რაციონიდად რასაკვირველია განსხვავდება. მაგრამ არცერთი მტაცებელი ბუნების მკაცრ პირობებში არ იტყვის საკვებზე უარს, იმ მიზეზით, რომ მისი გემო არმოსწონს.

ზვიგენი ადამიანს სხვა მიზეზის გამო ესხმის . ეს სხვა მიზეზი ცნობისმოყვარეობაა. მტაცებელისთვის კბილებს ისეთივე, ფუნქცია აქვს, როგორც ადამიანისთვის ხელებს.

ზვიგენს ადამიანის გემო, მისი ნაკლები ცხიამიანობის გამო არმოსწონს.

როგორც ყველა, ცოცხალ არსებას, ასევე ზვიგენსაც აქვს თვითგადარჩენის ინსტინქტი. ადამიანს, რომელსაც თავს ზვიგენი ესხმის, ცდილობს ზვიგენთან შებრძოლებას ყველა შესაძლო ხერხით. თუკი შანსი გამოუჩნდება, სხვა საკვების მოპოვების სახიფათო ადამიანთან ბრძოლაზე მაშინვე უარს იტყვის.

გამოდის, რომ ზვიგენები არარიან აღბრთოვანებული ჩვენი ხორცით. მაგრამ ეს ზვიგენის შემაფერხებელი ფაქტორი არ არის. ადამიანის წინააღმდეგობის უნარი და ზვიგენის მხრიდან ფრთხილი მოქმედება, ზუსტად ის ფაქტორია, რაც ადამიანს ზვიგნთან ინციდენტის დროს გადარჩენაში ეხმარება.