გამოვიყენოთ 58.5 მეგატონი სიმძლავრის მქონე ბომბი.რა მოხდება თუკი ასეთი სიმძლავრის ბომბს ჩავაგდებთ მარიანას ღრმულში, რომლის სიგრძე11 კილომეტრია, ხოლო სიგანე კი თითქმის 5 კმ. თუმცა მარიანას ღრმულის ფსკერზე წნევა 110 000 000 მ/ჰა-ს შეადგენს, რაც ნორმალურ ატმოსფერულ წნევასთან შედარებით 100 ჯერ მეტია. ეს იმას ნიშნავს, რომ ატომურ ბომბს უბრალოდ გაჭყლეტს დეტონაციის გარეშე. თუმცა ფსკერზე მოხვედრის შემდეგ, მაინც გამოთავისუფლდება რადიაცია, რადგან ურანის დაშლას 2000 წელი სჭირდება. თუმცა აფეთქება მაინც არ მოხდება. მაგრამ თუ დისტანციური აპარატით მოვახერხებთ ბომბის მარიანას ღრმულში მოთავსებას, მოხდება აფეთქება. არსებობს აფეთქების რამდენიმე თოერია.

თუკი ბომბი აფეთქება არა ფსკერზე არამედ, 7-8 კმ სიღრმეზე, მაშინ წყნარი ოკიანის ზედაპირზე წარმოიქმნება ცუნამი, რომლის სიმაღლე 120 მეტრი იქნება. რომელიც პირწმინდად გაანადგურებს იაპონიასა და მთელ სამხრეთ აღმოსავლეთ აზიას, ნახევარ ავსტრალიასა და ჩინეთის გარკვეულ ნაწილს. სან ფრანცისკო და ლოს ანჯელესი დაიფარება 80 მეტრი სიმაღლის მქონე ტალყებით. რადიაციული დონე წყნარ ოკიანეში გაიზრდება, თუმცა მალევე ნორმას დაუბრუნდება. ხოლო თუკი ბომბი მოქმედებაში მარიანას ღრმულის ფსკერზე შევა, მაშინ უნდა ვიცოდეთ, რომ მარიანას ღრმული შედგება ორი ლითოსფერული ფენისგან:წყნარ ოკიანისა და ფილიპინური ფენისგან შედეგაბა, ხოლო ამ შემთხვვაში უსიამოვნება არ აგვცდება. ენერგიას, რომელსაც მიიღებს ფსკერი გადაადგილდება ლითოსფერულ ფენებში ბგერის სიჩქარით.
დანარჩენი ენერგია კი გათავისუფლდება წყნარი ოკიანის ზედაპირზე კვლავ ცუნამის სახით ამჯერათ უფრო დიდი სიმაღლის მქონე ტალღები წარმოიქმნება.
მთელი დედამიწის მასშტაბით მოხდება 12 მაგნიტუდის მქონე მიწისძვრა. ასევე აფეთქების რაიონში მოქმედებაში შევა ვულკანები. ვულკანური აქტივობა გაგრძელდება 1 თვის განმავლობაში, ბევრი არსება განადგურების საფრთხის ქვეშ აღმოჩნდებიან და მათ შორის ადამიანიც.
თუმცა კაცობრიობა არ არის სულელი, რასაც ამტკიცებს 1963 წელს დადებული ხელშეკრულება, რომლის მიხედვითაც აიკრძალა ატმოსფეროში, კოსმოსში და წყალში ატომური ბომბის გამოცდა. თუმცა არაფრისგან არ ვართ დაზღვეულები . )