ადამიანებსზოგჯერ უხდებათ საუთარი მიწის დატოვება სხვა ქვეყნის მოქალაქეობის მისაღებად. რა არის ამ პრობლემის ოპტიმალური გადაწყვეტა-ის ხერხები? პირველ რიგში, საჭიროა, იმ ქვეყნის ფრთხილად შერჩევის აუცილებლობა, სადაც ისინი აპირებენ გადაადგილებას, ეს ზოგჯერ, სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანიცაა.

საჭიროა, შეფასდეს იმ ქვეყნის ცხოვრების დონე, ინფრასტრუქტურული ცხოვრება, უსაფრთხოება, ხელმისაწვდომობა / ფუნქციონირების, მენტალიტეტის, განსაკუთრებით კანონმდებლობის, საგადასახადო შეღავათების, საბაჟო, ეროვნული სამზარეულოს მიღება, განათლება, მოგება, გაქირავების ხარჯები, სოციალური დახმარების ხანგრძლივობა, ბინადრობის ნებართვის მიღების პერსპექტივები.

სახელმწიფოები, ისევე როგორც ადამიანები, არიან სტუმართმოყვარეები ან პირიქით.

ქვეყნები, სადაც მოქალაქეობის მიღება არის შეუძლებელი და არიან არასტუმართმოყვარეები, არის:- ქუვეითი, მონაკო, ნორვეგია, დანია, შვეიცარია.

მათ აერთიანებთ ერთ სულ მოსახლეზე შემოსავლების მაღალი დონე, სუპერ-მოგების გრძელვადიანი წყარო (ალბათ, დანიის გარდა) - ბუნებრივი გაზი, ადამიანების ამოუწურავი ნაკადი, რომელთაც შეუძლიათ კაზინოში წააგონ რამდენიმე მილიარდი დოლარი, ვიდრე, იოლი გზით მოპოვებული ფული შეინახონ საიმედო ბანკების ღრმა სარდაფებში.

ხელისუფლება გარკვეულ მიზეზთა გამო მიიჩნევს (ხალხი მხარს უჭერს) ჩასულებს იოლად უნდა მიიღონ ყველა ის უპირატესობა, რომელსაც მოქალაქეები იღებენ.

ქუვეითის მოქალაქე რომ გახდეთ, ადვილია, ამისთვის საჭიროა გაანახორციელოთ სამხედრო გმირობა და გადაარჩინოთ მმართველი ემირის სიცოცხლე, ეს ძნელია.

ახლა 195 ქვეყანას აქვს უფლება, უარი თქვას სტუმართმოყვარეობაზე პრობლემების გამო, მაგალითად, ვენესუელა, ჰაიტი, ცენტრალური აფრიკის რესპუბლიკა, სუდანი, სირია, ასევე ვატიკანიც.

მოქალაქეობის მიღების რამდენიმე გზა არსებობს; ყველაზე პოპულარულია რეპატრიაცია, ლტოლვილის სტატუსი, ნატურალიზაცია.

რეპატრიანტი შეიძლება გახდეს სხვა სახელმწიფოს მოქალაქეების ახლო ნათესავი. რეპატრიაციის ყველაზე პოპულარული ქვეყნებია ისრაელი, ესპანეთი, გერმანია, საბერძნეთი, პოლონეთი, უნგრეთი, ირლანდია.

ლტოლვილები (აქედან) ნებისმიერი ქვეყანა თავშესაფარს წარმოადგენს. თუმცა, აუცილებელია, უზრუნველყოს ადამიანმა სერიოზული საფრთხეების დოკუმენტაცია, რომ საფრთხე ემუქრება მშობლიურ ქვეყანაში.

ყველაზე გავრცელებული გზა არის ნატურალიზაცია. ყველაზე პოპულარული მიზეზებია ოჯახის გაერთიანება, ქორწინება, დასაქმება, სწავლის დაწყება ბიზნესის დაწყება, უძრავი ქონების შეძენა.

განვიხილოთ კიდევ რამდენიმე. დაწვრილებით. რა თქმა უნდა, ქორწინება ზეცაში წყდება, მაგრამ მოქალაქეობას ცოდვილ მიწაზეა აძლევენ. ესპანეთის, ირლანდიის მოთხოვნა, რომ მიიღოთ პასპორტი, ერთი წელი უნდა იმყოფებოდეთ ქორწინებაში. პორტუგალიაში ქორწინების შემდეგ დაუყოვნებლივ შეგიძლიათ მოითხოვოთ მოქალაქეობა, ბრაზილიაში ქორწინება ნიშნავს ცხოვრების ნებართვის მოპოვებას, 1 წლის მერე კი მოქალაქეობას. მექსიკაში და კოლუმბიაში მოქალაქეობით ისარგებლებთ ორწლიანი ქორწინების შემდეგ, შვეიცარია კიდევ გაიძულებთ ინერვიულოთ 5 წელი. სხვათა შორის, ნამდვილი ქორწინება სრულდება ბედნიერი ცხოვრებით, ფიქტიური კი სახელმწიფოს სისხლის სამართლის კოდექსთან ნაცნობობით.

ბევრ ქვეყანას სჭირდება კვალიფიციური შრომითი რესურსები, განსაკუთრებით პროფესიონალები, რომლებიც კრიტიკულად არასაკმარისია. ქვეყნის ენის ცოდნის კარგი დონე სავალდებულოა.

შეერთებულ შტატებს შეუძლეია გასცეს სამუშაო ვიზა, რომელიც შემდგომში საშუალებას იძლევა მიიღოთ აშშ-ის პასპორტი; ჩამოსულ მომუშავეს მითითებული აქვს ვიზაში, რომ აქვს უფლება მწვანე ბარათისთვის წარადგინოს დოკუმენტები, ხუთი წლის შემდეგ კი იღებს მოქალაქეობის მიღების უფლებას.

კანადა ეძებს სპეციალისტებს: განმცხადებელი უნდა იყოს უმაღლესი განათლების, სამუშაო გამოცდილება, ინგლისური / ფრანგული ენის ცოდნა. ნაყოფიერი მუშაობა საზოგადოებრივ ან კეთილგანწყობილ კერძო საწარმოში რამდენიმე წლის შემდეგ იძლევა მოქალაქეობას უზრუნველყოფის საშუალებას.

დიდ ბრიტანეთს ასევე სჭირდება სპეციალისტები (შემოქმედებითი პროფესიის ჩათვლით), "ნიჭის ძიების" სპეციალური პროგრამა ხელს უწყობს სპეციალისტების შერჩევას. ოთხი წლის ნაყოფიერი მუშაობის შემდეგ, შეგიძლიათ მიიღოთ ბინადრობის ნებართვა, ხოლო, ერთი წლის შემდეგ, თქვენ შეგიძლიათ მოითხოვოთ პასპორტი.

გერმანიას სჭირდება მაღალკვალიფიციური სამედიცინო პერსონალი.

ავსტრალიის მთავრობამ დაამტკიცა იმ პროფესიის ნუსხა, რომელსაც ქვეყანა სჭირდება; შეიქმნა პროფესიული მიგრაციის პროგრამა. თუმცა, განმცხადებელს უნდა ჰქონდეს რამდენიმე ათასი დოლარი.

ბევრი ქვეყანა მიესალმებიან უცხოელი მოქალაქეებს, რომელთაც სურთ მიიღონ განათლება.

ავსტრალიას აქვს შესაბამისი პროგრამა: სტუდენტი, რომელიც ორ წელიწადზე მეტი ისწავლის ქვეყანაში (სწავლისთვის გადახდილია) მოქალაქეობის მიღება შეუძლია. (ინგლისური ენის ფლობა სავალდებულოა).

ახალი ზელანდიის წინადადებები საინტერესოა: უცხოელი სტუდენტი იყენებს ვიზას გრძელვადიანი ცხოვრების უფლებით, ასევე მუშაობის. კურსდამთავრებული დაჯილდოებულია სამუშაო ვიზით და არა ნაკლებ 4 წლის მერე პასპორტით.

ბრიტანეთმა შეიმუშავა საგანმანათლებლო პროგრამა, მოქალაქეობის მოპოვება მეოთხე ეტაპია რამდენიმე ტიპის ვიზის მიღების შემდეგ (სწავლა ფასიანია).

კანადის უნივერსიტეტის კურსდამთავრებულს აქვს სამუშაო ვიზა, რეზიდენტის სტატუსი და შემდგომში პასპორტი.

გერმანიაც დაინტერესებულია უცხოელი სტუდენტებით, რათა, გაზარდოს საკუთარი კვალიფიციური სპეციალისტები.

არსებობს ადამიანთა ფენა სამყაროში ვისაც ფინანსებით შეუძლიათ შეიძინოს ახალი მოქალაქეობა (მეორე, მესამე).

ხუთი ყველაზე პოპულარული ქვეყანა, სადაც უძრავი ქონების შეძენის შემდეგ საშუალება გეძლევათ მიიღოთ ახალი პასპორტი. ესენია: -ლატვია, პორტუგალია, პანამა, ესპანეთი, სენტ-კიტსი და ნევისი. მინიმალური შეძენის ფასი, დაბეგვრა, მოქალაქეობის მინიჭების პერიოდი, მისი შესაძლებლობები განსხვავებულია. ყველაზე დიდი თანხა საჭიროა პანამაში, მაგრამ შენგენის ზონაში თავისუფლად გადაადგილება პანამაური პასპორტით ღირს.

თქვენ შეგიძლიათ სხვა გზაც აირჩიოთ მოქალაქეობის მისაღებად: არჩეული ქვეყნის ეკონომიკაში უნდა მოახდინოთ ინვესტირება დიდი ფულის, იყიდოთ ობლიგაციები, კომპანიების აქციები, უძრავი ქონება ნაღდი ანგარიშსწორების გადასახადით, ხოლო, შემდგომ დავლოდოთ რამოდენიმე დღიდან ათ წლამდე (მალტადან ესპანეთამდე) და აირჩიოთ ნანატრი ქვეყნის ნანატრი მოქალაქეობა. დასახელებული ორი ქვეყნის გარდა ასეთი სერვისები აქვთ შემდეგ ქვეყნებს: გაერთიანებული სამეფო, აშშ, პორტუგალია, ლატვია, კანადა, კვიპროსი, ანტიგუა და ბარბუდა, დომინიკის რესპუბლიკა.