***

არ ვეთანხმები, საქმე იმაშია, რომ მალე იბეზრებს ბავშვი იმას, რაც აქვს და მუდამ ახლის ძიებაშია. მე კი ასე ვიქცეოდი როდესაც ჩემი პატარა, უფრო პატარა იყო - სათამაშოებს ვყოფდი ორ ნაწილად, ერთ ნახევარს ვაძლევდი რომ ეთამაშა, მათ კი სურვილის მიხედვით და დღეების მიხედვით იყენებდა, გონებას უფრო ეხსნებოდა, 1 თვის შემდეგ კი ამ ნაწილს დავუმალავდი და იმ მეორე ნაწილს მივცემდი და როდესაც დაინახავდა, ისე უხაროდა... შმდეგ ისევ იმას, პერიოდულად კი ახლებსაც ვყიდულობდი სათითაოდ. თოჯინებიც უყვარდა, ხატვაც, ქოხების აშენებაც, ფაზლების აწყობაც, ბურთით თამაშიც და ა,შ. არანაირი კომპიუტერი და ტელეფონი, მულტფილმები მცირე ხნით და მხოლოდ ჩემთან შეთანხმებით. ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ მშობელს ჰქონდეს ბავშვთან კომუნიკაციის და მეგობრული ურთიერთობის დამყარების უნარი, რადგან იყო დედა, მხოლოდ აჭამო და დააძინოს პრინციპი არაა, რაც სამწუხაროდ ახლანდელი ტაობის დედების უმეტესობას არ ესმის.