თქვენ გქონდათ სამსახური, გქონდათ ბინა, კარგი სკოლები. გქონდათ სტაბილური ვალუტა და გარანტირებული პენსია. უშიშრად შეგეძლოთ დილამდე გესეირნათ ბერლინის ალექსანდერპლატცზე და არ შეგშინებოდათ თურქების ან ავღანელი დევნილების. მაგრამ ეს თქვენთვის ცოტა იყო...

თქვენ მეტი გინდოდათ. თქვენ ოცნებობდით მდიდრულ მანქანებზე, "ვარბურგი" ხომ არ იყო თქვენს გემოვნებაზე მორგებული. თქვენ გნებავდათ ბანანები. შინაური ვაშლი არ მოგწონდათ. საფულეში კი გერმანული მარკა გინდოდათ რომ გქონოდათ. ჩვენს, გდრ-ის მარკას თქვენთვის ფასი არ ჰქონდა. ოცნებობდით სიტყვის თავისუფლებაზე, თუმცა ჩემს დროს თუ პარტიას არ ეხებოდა, გელაპარაკა რაზეც გინდოდა. თქვენ ძალიან გინდოდათ გფრ - ში მოხვედრა, ჰოდა, მოხვდით კიდეც...

შეხედეთ თქვენს ცხოვრებას. როგორც იქნა შეიძინეთ მდიდრული მანქანები - კრედიტით. მიაღწიეთ კეთილდღეობას - კრედიტით. თქვენ ბანკების მონები გახდით. გდრ-ში გქონდათ გარანტირებული პენსია. ეხლა კი ის ძალიან ცოტაა ცხოვრებისთვისაც ... და სიკვდილისთვისაც. თქვენი შვილები წერა-კითხვას სკოლაში შესვლიდან მესამე-მეოთხე კვირას სწავლობდნენ. ეხლა კი მესამე-მეოთხე კლასელმაც არ იცის წესიერად წერა. თქვენი ქალაქების და სოფლების ქუჩებში თავისუფლად შეგეძლოთ სეირნობა და არავის კლავდნენ. ეხლა კი გარეთ ცხვირის გამოყოფისაც გეშინიათ ავღანელი "ლტოლვილების" შიშით.

გახსოვთ როგორ გაჰყვიროდით, "გახსენით საზღვრები!" დღეს კი ოცნებობთ რომ საზღვრები ჩაკეტონ, მაგრამ ვერ ჩაკეტავ იმას, რაც არ არსებობს. თქვენ გსურდათ დამტკბარიყავით გფრ -ს ცხოვრებით შეუზღუდავად. ახლა კი დატკბით!