ოკეანის ქვეშ ტექტონიკური ფირფიტების ნელი შეჯახებები დედამიწაზე სამჯერ უფრო მეტ წყალის გაქრობას იწვევს, ვიდრე ადრე ვარაუდობდნენ. ეს დასკვნა მეცნიერებმა გააკეთეს მარიანას ღრმულის სეისმურობის შესწავლისას.

მეცნიერებმა იცოდნენ, რომ სუბდუქციის ზონებს შეეძლოთ წყლის შეწოვა, მაგრამ არავინ იცოდა, ფაქტობრივი რაოდენობა რამდენი იქნებოდა. ახალი შედეგი ნიშნავს, რომ სუბდუქციის ზონები გაცილებით დიდ როლს თამაშობს წყლის ციკლზე ბუნებაში, ვიდრე ადრე ფიქრობდნენ.

მკვლევარები წელიწადზე მეტი უსმენდნენ ჩანაწერებს დედამიწის წიაღში მიმდინარე ხმაურიდან დაწყებული რეალურ მიწისძვრამდე. მონაცემებს აგროვებდნენ ოკეანის 19 პასიური სეისმოგრაფიის ადგილიდან, მარიანას ჩანჩქერის მახლობლად, ასევე კუნძულებზე 7 სეისმოგრაფიული ადგილიდან.

მეცნიერები მიიჩნევენ, რომ წყლის დიდი რაოდენობა ატმოსფეროში ვულკანური ამოფრქვევის დროს ღრმულში იჭრება. მაგრამ არ არსებობს ზუსტი მონაცემები, რომელსაც შეუძლია დაადასტუროს ან უარყოს ასეთი თეორია.

კვლევის ავტორები იმედოვნებენ, რომ მათი მუშაობა სხვა სპეციალისტებს დააინტერსებს, შეისწავლონ ეს საკითხი, რათა უკეთ გაეცნონ წყლის ბრუნვის ციკლს ბუნებაში.