ჩვენ ყველანი მიჩვეულები ვართ იმ აზრს, რომ ამერიკისა თუ ევროპის უმეტესი ქვეყნის მაცხოვრებელი ქალები, სრული უფლებით სარგებლობენ დაკავდნენ სპორტით სპორტულ დარბაზებში, იარონ- ღამის კლუბებში; სილამაზის სალონებში; მოდურ ბუტიკებში; რესტორნებში, ან სულაც დამოუკიდებლად იყვნენ აქ ჩამოთვლილი ნებისმიერი ობიექტის მფლობელნი. მაშასადამე, თავისუფლად შეუძლიათ თავის რჩენა. აქვე ისიც უნდა გავითვალისწინოდ, რომ ჩვენი პლანეტის ქალების ნახევარზე მეტი ექვემდებარება დისკრიმინაციას, ძალადობასა და შეურაცხყოფას. აქედან კიდევ ნახევარი მათგანი კი ნამდვილ ჯოჯოხეთს გადის დედამიწაზე.

მინდა წარმოგიდგინოთ ის ქვეყნები, სადაც ქალად დაბადება ჯოჯოხეთში ყოფნის ტოლფასია:

1. ავღანეთი. მას მერე, რაც გაიგებთ თუ რა ბედის მატარებელია ავღანეთში დაბადებული თითოეული ქალი, არასოდეს ისურვებდით მათ ადგილას ყოფნას. ავღანეთში ქალების თითქმის მთლიანი რაოდენობა გაუნათლებელია, სიცოცხლის ხანგრძლივობა კი საშუალოდ 45 წელს აღწევს. 85% იღუპება მშობიარობის დროს გართულებული მდგომარეობის გამო, ვინაიდან მედ-პერსონალის გარეშე, სახლის პირობებში უწევთ შვილის გაჩენა.

2. ერაყი. ერაყი ქალებისთვის ნამდვილი სექსისტური ჯოჯოხეთია. იქ მებრძოლებისთვის არსებობს სპეციალური პრაქტიკა- "სექს ჯიჰადი", სადაც ავღანეთის ახალგაზრდა და ლამაზმა ქალბატონებმა უნდა გაუწიონ მათ ყველანაირი სექსუალური მომსახურება. გასული ერთი წლის მანძილზე სიკვდილით 150 ლამაზმანი დაისაჯა, იმის გამო, რომ მათ უარი თქვეს "სექს ჯიჰადზე".

3. ინდოეთი. ალბათ ვერც წარმოიდგენდით აქამდე, რომ ინდოეთის 70% ქალებისა ექვემდებარებიან გაუპატიურებას საკუთარ ოჯახში. სტატისტიკით კი, ყოველ ნახევარ საათში 1 ინდოელი ქალი ხდება გაუპატიურების მსხვერპლი. ასევე ხდება მათით უკანონო ვაჭრობა და რაღა თქმა უნდა, იქ ქალებზე მოთხოვნა ძალზედ დიდია. ინდოეთში მაცხოვრებელი ქალების ნახევარზე მეტი ქორწინდება ან აქორწინებენ იძულებით არასრულწლოვანობამდე.

4. მალი. ჩვენ ყველას უამრავი რიტუალების შესახებ გვაქვს ცნობები, რომლებიც როგორც წესი ძველი ცივილიზაციის გზას უკვე გაუდგნენ, თუმცა მალი ერთ-ერთი ქვეყანაა, სადაც უსაზიზღრესი, ქალთა ცირკუმციზიის (წინდაცვეთა) რიტუალი დღემდე აქვთ პრაქტიკაში.

5. კონგო. (კონგოს დემოკრატიული რესპუბლიკა) ამ ქვეყნის აღმოსავლეთ ნაწილში დღემდე ომობენ. გარდა იმისა, რომ ქვეყნის ქალებს არ აქვთ არანაირ საბუთზე ხელმოწერის უფლება ქმრის თანხმობის გარეშე, ასევე ფრონტის ცხელ ხაზზე მიდიან საბრძოლველად- კანონის შესაბამისად. მტრის ტყვეობაში ჩავარდნის შემთხვევაში კი ძალიან ძნელი წარმოსადგენია, თუ რა უსასტიკესი გაუპატიურება და წამება ელით თითოეულ მათგანს.

6. გვატემალა. ჩვენთვის ეს შეიძლება სრულიად აბსურდულად ჟღერდეს, თუმცა გვატემალაში სავსებით მისაღებია ქალი ოჯახის მსხვერპლი და ხშირი და სასტიკი გაუპატიურების ობიექტი იყოს და არც ჩივილის უფლება არ აქვს.

7. პაკისტანი. პაკისტანის ქალების 90% ექვემდებარება ოჯახურ ძალადობასა და ასევე სასტიკ გაუპატიურებას. ქვეყნის ფარგლებში არსებულ კანონმდებლობაში კი ვერსად ნახავთ იმ კანონს, რომელიც ამ ქმედებას დასჯის, პირიქით, ქმარი სრული უფლებით სარგებლობს ყველანაირი ხერხით თუ ღონით გააუპატიუროს ცოლი. ასევე უფლებამოსილია ნებისმიერი სასჯელით დასაჯოს ცოლი რაიმე პრეტენზიის შემთხვევაში.

8. სუდანი. მიუხედავად იმისა, რომ ხელისუფლებას გააჩნია და იბრძვის დაიცვას ქალის უფლებები, ბოლო ათი წლის სტატისტიკით მაინც აწამეს, გაიტაცეს, გააუპატიურეს და მოკლეს მილიონზე მეტი ქალი.

9. სომალი. სომალში დღემდე სამოქალაქო ომია, რის გამოც მოსახლეობის 90% ქალებისა 10-12 წლის ასაკში გააუპატიურეს, თუმცა იყო მრავალი შემთხვევა ამ ასაკზე პატარა ასაკში გაუპატიურებისაც. იქ ქალების მხოლოდ 7% სარგებლობს მშობიარობის დროს სამედიცინო დახმარებით.

10. ჩადი. ამ ქვეყანაში ქალები სრულიად მოკლებულნი არიან აბსოლიტურად ყველანაირ უფლებებს. იძულებით კი 10-12 წლის ასაკში თხოვდებიან.