უშენოდ მგონი მოვკვდები...არა, მგონი კი არა, ნამდვილად მოვკვდები.შენ ის ფერები ხარ, ჩემ ცხოვრებას თეთრს რომ ხდიან, ის ძალა ხარ, რომ მაცოცხლებს, ისე, ისე, ისე ძალიან მიყვარხარ, რომ სიტყვები არ მყოფნის, ჩემი ცხოვრების აზრი ხარ, ნაპერწკალი, რომელმაც ერთ დროს გულში გამკრა და დღითიდღე ისე ძლიერ ღვივდება, მისი ჩაქრობა შეუძლებელია, თუ ის ჩააქრეს, ჩემი ცხოვრებაც ჩაქრება, ასე მგონია...
|
|