ჩამეხუტე...., მერე რა, რომ ცა არ გვწყალობს...და რომ წვიმა შენს თეთრ კედებს ატალახებს, მერე რა, რომ გათენება თმებზე გვათოვს, მერე რა, რომ სიყვარულიც გადავლახეთ.....!
არა...უშენობა კი არა, შენში უჩემობა მტკიოდა
ჩვენი ცხოვრება, ნისლით მოცული, ბრმად მიუყვება ბილიკებს სადღაც, არავინ იცის, სად წავიქცევით, არავინ იცის, რა ხდება გაღმა. ხან იძულებით მაინც მივყ...
|
|