ჩვენი ცხოვრება, ნისლით მოცული, ბრმად მიუყვება ბილიკებს სადღაც, არავინ იცის, სად წავიქცევით, არავინ იცის, რა ხდება გაღმა. ხან იძულებით მაინც მივყვებით, მივყვებით, ვტირით, ვიცინით ხანაც, როგორ საჩუქარს გვიმზადებს ბედი, არავინ იცის, თვით ღმერთის გარდა
შენ გიყვარვარ, მჯერა, ისე მჯერა როგორც არავისი, ისე მჯერა თითქოს ჩემი თვალით ვხედავდე ამ შე...
|
|