"თუში ქალები კოტორების გემრიელად ცხობისა და ხავიწების ოსტატურად მოთუშვის გარდა, საკუთარი სოფლის დაცვაშიც არავის ჩამორჩებოდნენ. თუ არ გჯერათ, თუში ელას ისტორია მოკითხეთ მხცოვანებს. მოგიყვებიან, როგორ ლესდა საკუთარ შუბს საკუთარი გულსართავით, მაგრამ მტრის სისხლით მას იშვიათად სვრიდა. როცა მომხდურები სოფელს მოადგებოდნენ, გადმოდგებოდა თურმე კოშკზე და სიტყვის ძალით ცდილობდა მორიგებას. ვერავინ ხვდებოდა, რა უფრო ბასრი და მოქნილი იყო, მისი შუბი თუ მისი სიტყვები, მაგრამ გავეშებულ მტერს სახლში გულდამშვიდებ