ილიამ და მისმა თანამოაზრეებმა XIX საუკუნის 70-იან წლებში დაიწყეს ქართული ენისა და დამწერლობის რეფორმირება, რასაც მოჰყვა 5 ასოს ამოღება ანბანიდან, შემდეგ კი "წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების" ჩამოყალიბება. გაჩნდა ასო-ბგერა "ჰ"-ს ამოღების იდეაც, რასაც აკაკიმ მაშინვე დაუჭირა მხარი და ამის სასტიკ წინააღმდეგ ილიას დაუპირისპირდა. ილიამ აკაკის მხოლოდ ეს წინადადება უთხრა: - აკაკის ჭკუა ქონია. და აზრი შეაცვლევინა.