ვამბობ სვანიძის ქუჩიდან მოყოლილს (ჩემი მეგობარია); მთელი დღე მოხალისეებთან და ჯარისკაცებთან ერთად შრომობდა კახი. საღამოს ევაკუაცია რომ გამოცხადდა, ერთმა ხანშიშესულმა უარი განაცხადა სახლის დატოვებაზე-დიდხანს ეხვეწებოდნენ ოჯახის წევრებიც და კახიც. გაჯიუტდა მოხუცი- არსადაც არ წავალო. კარგი მაშინო, ყველა წავიდეს და მე შენთან დავრჩებიო და გვერდით მოუჯდა. შერცხვა მოხუცს და გაჰყვა ოჯახს. არ შემეკამათოს არავინ, ეს იყო გუშინ!!