მალე გაზაფხული მოვა და შენ ყვავილები ქარში, ალბად გეგონება თოვა ქოლგას უნებლიედ გაშლი. ჭრელი აბრეშუმის ჭერი სად არ წამოგყვება თრთოლვით, ვიდრე ჩამოდგება ჯერი სულში უსასრულო თოვის. რაღაც გარდაუვალს ბავშვი შენდაუნებურად ხვდები, ქოლგა გაშავდება მაშინ როცა გათეთრდება თმები... ♥♥♥ ნაწყვეტი ოთარ ჭილაძის ლექსიდან - მალე გაზაფხული მოვა.