ამ თქვენმა კამათმა ერთი ამბავი გამახსენა....პატარები ვიყავით მე და ჩემი ძმა და მამამ სახლში ასანთის ღერებისგან გაკეთებული ეკლესია მოიტანა...კაი რამე იყო..კარგა ხანი გვედო სახლში..მარა დიდხანს ვუარეთ მე და ჩემ ძმამ წრე ამ ეკლესიაა..ძალიან გვაინტერესობდა როგორ დაიწვებოდა..ჰოოდა ერტხელაც ავასრულეთ ნატვრა......
არ მიწყინო მანჩო, მაგრამ სანთელი მართლა დასაწვავად იქმნება, მას ისეთი მოპყრობა ჭირდება, როგორც იმსახურებს. მე რომ მქონოდა ასეთი, სახარებებზე ავანთებდი და ორმაგად მადლმოსილს შემოვიტანდი ოჯახში და საუფლო დღესასწაულებზე დავწვადი ნელ-ნელა. ხელოვნებასთან ძალიან ახლოს ვარ, თუმცა ამაზე მეტად მინდა უფალთან ვიყო ახლოს.