ზაფხულობით მახსოვს, დედაჩემი ყვირილს დამიწყებდა: გამოდი გარეთ, სუFთა ჰაერზე, გაიგუდები მაგ ოთახშიო..რატომღაც ბუნება და ეგზოიტიკა მაშინაც არ მიყვარდა, არც ახლა მიყვარს დიდად..ყველაფრის მეშინია:DDD

კითხვაც მიყვარდა, ოონდ რამით, სიჩუმეში, თორემ სახლში იმდენნი ვიყავით, დღისით შეუძლებელი იყო ყურადღებით წიგნი წაგეკითხა :)

მე ყველაზე მეტად წიგნები მიყვარდა...ვიჯექი ჩემს ოთახში და ვკუთხულობდი და ვკითხუმობდი..და მერე ჩემი წიგნების გმირების ცხოვრებით ვცხოვრობდი..რა თქმა უნდა, მხოლოდ ოცნებაში:)

მიყვარდა სხვადასხვაგვარი ნივთების შეგროვება, უფრო კოლექციონერი :)) რას არ გადააწყდებოდი ჩემს კარადაში იცი? :)) რომ ვთხოვდებოდი, რძალი (ძმის ცოლი) მეკაიფებოდა, ტრაილერი დაგჭირდება რომ აქედან ყველაფერი გავხეტოვო :)) მაგრამ დღეს ბევრი ნივთით ძმისშვილი და ჩEმი შვილი თამაშობენ :))

ქალაბიჭა იყავი?:D

ოღონდ ჩიტებს არ ვხოცავდი, არც მინებს ვამტვრევდი :))

ჩემ ძმას ჰქონდა:)

მე მქონდა :)))