აქ შენი სული ტრიალებს დედა, და ყველაფერი უცხო ჩანს მაინც. ინათა, მხარი იცვალა ქედმა, ცაიშიც ხელში აიყვანს მაისს და ბუნებრივად -სატრფო და მეტრფე- გადავლენ ნათლში. ხოლო ის, ძველი, ყოფა -ზედ გულზე კვლავ მადგამს ტერფებს და ძმებს... ან რაღაც სასწაულს, ველი.