არა ჩავდივარ ლულუ უბრალოდ სულ სხვა განწყობით და სულ სხვა განცდით.

მხოლოდ იმიტომ რომ ბაბუამ ბებო მიატოვა შენც არ უნდა მიატოვო პირიქით ხშირად ნახო ნეტა მეც მყავდეს ერთი მაინც

ხო და ჩემი ეს ცვლილება ოჯახში ძან უკვირთ, მაგრამ ჯერ 22ის ვარ და არ გავზრდილვარ ალბატთ ჯერ საკმარისად რომ ამ ბავშვურმა რაღაცეებმა ბოლომდე გამიაროს,თუ ეს ბავშვობაა:)

მეც ზუსტად თქვენს მდგომარეობაში ვარ , ქალბატონო ნანა, ჩემთვისაც ბებიასთან და პაპასთან ( გვარის მიუხედავად კახელი ვარ:)) ) ასოცირდებოდა სოფელი და მათი გარდაცვალების შემდეგ საერთოდ გამიქრა სურვილი სოფელში წასვლის

რა სასიამოვნოო განწყობაზე დავდექი და თან სევდიან...სწორედ ამიტომ აღარ მიყვარს სოფელში წასვლა,რადგან იქ მხოლოდ ბებია მელოდება და ჩემთვის სოფელი ბებიასტან და ბაბუასთან ასოცირდებოდა,ერთად ორივესთან...ეჰ :(

ბებო-პაპანი

-შენ რად გეტრფოდივ,
შფოთიანსავ,
დამიდგა თვალი...
ბებო ქოთობდა,ხოლო პაპა,
შარობდა მთვრალი.
-შენ დაგაყარევ მიწაივ და
რად სვამდი ამდენს?!
პაპასად შუბლი ჩამოეხმო,
სისხლს ჩამონადენს.
-დაჩუმდი ქალო!
რაც არ ასავ,
საუბრობ იმას...
ცხენ ამისხლტავ და...
შეუკურთხა,
შარას ნაწვიმარს.
არ სტყუვდებოდა და ჩუმჩუმად,
წყრებოდა ბებო.
პაპას ეძინა,
შუაღამე მისძოვდა ბექობს.

მერაბ არაბული(ხიჩიბა)