ყოველთვის ვცდილობ რწმენის მარცვალი სადაც გავივლი დავყარო, როდის რომელი აღმოცენდება არავინ არ ვიცით :( ხოდა იმ ერთ-ერთი ავტორის უხეში პასუხი რჩევად გავითვალისწინე და ეხლა მე თვითონ ვმუშოაბ სხვადასხვა საინტერესო სტატიებზე, მაგრამ სამწუხაროდ კიდევ 3დგით შეჩერებული მაქვს სტატიების გამოქვეყნება.

რას ჩივხარ დაიკიდე ეგეთი ადამიანები თავიანთ თავს თვითონ იღუპავენ

სამწუხაროდ და ჩვენდა საუბედუროდ ისეთ დროს ვესწრებით აღვირახსნილობას აქვს დიდი ადგილი და ხალხმა რწმენა და სიწმინდე სულ დაივიწყა და ასევე ჩვენდა საუბედუროდ ჩვენს გონებას ცუდისკენ მიდრეკა უფრო ეადვილება ვიდრე კეთილის დაჯერება. არადა ბედნიერნი უნდა ვიყოთ, რომ ცოცხალი წმინდანები გვყავდა ყოველთვის და ახლაც მამა გიორგის, მამა გაბრიელისა და წმ მამა ვიტალის სახელით, როგორ არ უნდა გვჯეროდეს მათი სიემინდის, ძალიან არ მესმის დაუჯერებელი ხალხის და გული მწყდება. სულ ახლახანს ერთ-ერთ ავტორს (არ დავაკონკრეტებ) საუბარში შევყევი და ვურჩიე სისულელეებით ხალხის თავის გამოტენვას, სულის საცხოვნებელზე და რელიგიაზეც დაწერე რამე, ამითაც გეყოლება ფართო მკითხველითქო და მიპასუხა აგდებული მესიჯით "ეგეთ თემებზე დაჯექი და თავად წერეო"... ხალხნო გონს მოდით, რომ გვიან არ იყოს. ყველას გეწეოდეთ ყველა წმინდა.

მამა გაბრიელი ხომ ვერ იცნო ქართველმა ხალხმა ვერც მამა გიორგის ცნობდა უმეტესობა და იგივე შემთხვევა ხდება მამა ნიკოლოზეც მამა გაბრიელის სულიერ შვილზე, ვერ ცნობდნენ რადგან ისინი მისი უბრალოებით მისი სიწმინდით მისი კეთილშობილებით მისი სიყვარულით და მისი სათნოებით ცხოვრობდნენ ჩვენი გონება იმდენათ ყავს ეშმაკს დატყვევებული რომ არ შეგვიძლია უბრალოთ აღვიქვათ რომ ამოდენა ძალის ადამიანები შეიძლება ცხოვობდნენ ჩვენს გვერდით,თუ იმაში არ გეპარებათ ხალხნო ეჭვი რო ეშმაკეული ადამიანები ცხოვრობენ ამ ქვეყნათ რატომ იმას ვერ იჯერებთ რომ ღმერთი ამოდენა წმინდა ადამიანებს გვიგზავნის ქვეყნის და ჩვენი სულების გადასარჩენათ

კალისტრატეზე მაქვს საუბარი

ქუთაისის მეუფე სულაც ლოთს უწოდებდა მამა გაბრიელს და ეხლაც მგონი

მართალია. მამა გაბრიელზე დღესაც არაფერს ამბობენ ალავერდის ეპარქიის მღვდლები..დღესაც არ აღიარებენ..და მამა გიორგიზე ხომ ლაპარაკი ზედმეტია..

მართალია

საუბედუროდ ბევრს არ ჯეროდა გიორგისი ბევრსაც ჯეროდა

შეიძლება უბრალო დამთხვევად მიიღოთ. დეკემბერში საავადმყოფოში ვიყავი, კამპოტს ვსვამდი და თან იმ წიგნს ვკითხულობდი. იმდენად აღვფრთოვანდი რომ მბურძგლავდა. ჭიქაში ორჯერ ჩამიშრა წვენი. პირველად ყურადღება არ მივაქციე, მეორედ კი დავფიქრდი. მის ძალაზე წაკითხული გამახსენდა და რატომღაც დავიჯერე რომ მან მისი არსებობა დამანახა. იქიდან რომ დავბრუნდი, ქალაქში რაღაც წავიღე გასაყიდად, ის იყო სახლში უნდა გამოვბრუნებულვიყავი გასაყიდ ნივთთან ერთად რომ შემთხვევით მყიდველი გამოჩნდა, უეცრად გამვლელ ქალს რაღაც რომ არ გადაელაპარა ჩვენთვის ნივთი არ გაიყიდებოდა. არ ვიცი რატომ მაგრამ გამახსენდა მამა გიორგის სიტყვები, ღმერთი შეიძლება ქალის სახითაც წარმოგვესახოსო. არ ვიცი სულელი ვარ, მიამიტი თუ მინდა მისი ძალის გამოვლინების მჯეროდეს მაგრამ მე მწამს რომ ეს ორი ფაქტი ერთმანეთთან დაკავშირებულია მამა გიორგისთან.